1.5 yıl öncesine kadar hiç bir zaafım yoktu.sonra hayatıma giren birisi en büyük ve tek zaafım oldu.ardından geldiği gibi de gitti.ve şimdi bir zaafım kalmadı.
Arkadaşlık. Sakallı misali her gördüğüme arkadaş diyip sarılıyorum sonra oluk oluk sıçıyorlar insanın iyi niyetlerine. Yinede arkadaşlığa zaafım çok büyük çünkü gerçek bir arkadaş seni asla yalnız bırakmaz ve ben yalnız kalmaktan korkarım.
Kimse zaafını başka birine soylememeli zaten akıllı adam söylemez.kimsenin zaafını kullanıp yararlanmayin yada kötülük yapıp keyif yapmaya kalkmayin zaaf çok önemli bir konudur zaaf tehlikeli boyutlara varabilir.
Yalanlara inanmak. Zira yalanı söyleyende sürekli bir iyi niyet bulma becerisine sahibim.
Üstelik yalan olduğunu bile bile inanıyor; veyahut o yalanı yok sayıyorum.
