aslında önceleri nefret ederdim yaşadığım yerden sonra yaşadıkça anlam kattı anılar.o ankara nın betondan başka görünüme sahip olmayan binaları bile bir farklı geldi bir zaman sonra.materyalist bir manzaradan bahsedicek olursam evimin salon penceresinden tüm ankara anıtkabir dahil ayaklarının altındadır.özellikle geceleri o ışıklar da ortaya çıkınca devasa bir huzur verir görüntü insana.
deniz de var. fakat balkonda doğru açıyı yakalayıp, karşı apartmandaki insanların 2 tane perde açması gerekmektedir. bu da 6 yılda 10 saniyeye tekabül etti.
evin ön cephesinden baktığınızda ağaçlardan ötesini görmeniz pek mümkün değil, aşağıdaki otoparkı da unutmamak gerek. arka taraf * baktığınızdaysa karşı apartmandaki garip kadının camını görmektesiniz.
Boğaz manzaralı. Evet emlakçıma göre öyle... Ama boğazı görmek için aşağıya sarkarak kafanızı balkonun kenarından sola doğru uzatabildiğiniz kadar uzatmanız gerekiyor...
