şayet o taihte allah yanımda olsa idi, bana yardımcı olsa idi bugün (bkz: allah a inanmak ama güvenmemek) gibi entry i doldurmuyordum, kendi içimden yaradan a küsmüyordum, vb... şeyler.
arkadaş hiç suçum yokken o gün psikolojik olarak yanımda değildi, beni yanlış karar almamı engellemedi, büyüklüğünü o gün göstermedi, hatta o gün yoktu ortalıkta, o gün kaderimi olumsuz yönde çizilirken yoktu, şayet olsa idi ben bugün allah a şükrediyordum, bugün bu satırları yazmıyordum.
bir kazadan, beladan bahsetmiyorum (keşke öyle birşey olsa idi, bir şekilde atlatırdım veya en fazla ölürdüm), hayatımla ilgili psikolojik karar verirken o gün yanımda olacaktı, büyüklüğünü görecektim, aradan 6 seneye yakın zaman geçti, kendisinden bir telafi tarzında birşey bekledim hala yok, zaten artık da beklemiyorum benim ona güvenim kalmadı, inançta da eh işte idare ediyorum, ama günü gelsin o mahşer günü, sorgu sual bittikten, benim cehenneme gideceğim kesinleşsin (zaten artık ondan cennet de beklemiyorum...) tek bir soru sorucam (tabi sordurtturlarsa) "12 haziran 2009 da nerelerdeydin?" versin bakalım sorunun cevabını...
