bugün

Ne zamaan birseyi ne kadar cok istesek onu illa kaybederiz bu şaşmaz bir gercektir, ister insan olsun ister esya hiç sekmez.
kahvenin sakinleştiremeyeceği ruh yoktur.
Insanlar artık çok soğuk ve mesafeli... bir güler yüz gösterince sanki bütün mal varlığını alacaklar.

insanlar gülün sohbet edin sevgili sözlük yazarları emin olun azalmaz atarsınız.
eğer kendinizi dünyadaki en dertli kişi olarak görüyorsanız muhtemelen yanılıyorsunuzdur.
hani hep diyoruz ya gençler çok duyarsız, çok saygısız...

aslında sorunlu olan ebeveynler. hepsi çocuklarına bağımlı, birey olmalarına izin vermeyen, üzerlerinden egolarını tatmin eden, ruh sağlığı bozuk ebeveynlerin eseri.
(bkz: uludağ sözlükte artan nefret söylemleri)
dereotlu poğaça harika bir şey.
Bilinclenmis ve kendinin farkina varmis her insan bakiniz her insan olmamasi gereken seylerin olmamasi yonunde olmayacak kararlari almak zorunluluguna itiliyor.
Ve bunu sadece ben mi goruyorum ?
Burada çok pkk lı ve fetocu var kesinlikle bunun bilincindeyim. Ciğeri beş para etmez köpekler var burada.
bu sene yılbaşı pazartesi ye denk gelecek.
Henüz yazılmamış, bestelenmemiş sonsuz sayıda şarkı var. Umarım mümkün olduğunca çoğunu duyarım.
insanlar siz mutluyken mutsuz, mutsuzken de sizi mutlu yapmaya çalışırlar.
insan bilmediği işi yapamaz. ancak yapmaya çalışır. o da yarım yamalak olur. etrafına bakınca bunlardan çok görürsün.
insan mal varlığının ne kadarını bir şeye yatırdıysa ona o kadar iman ediyor. misal tüm varlığını çiftlikbank saçmalığına yatıran birisinin ölümüne bu sistemi savunması gayet olağan.
son zamanlarda şu konuya çok kafa yoruyorum;

çevremi gözlemliyorum, etrafımdaki arkadaşlarımla konuşuyorum ve görüyorum ki hemen hemen herkes hızlıca nasıl para kazanabilirim, nasıl bir internet sitesi yapabilirim, hangi programı kullansam zengin olurum derdindeler. hiçbirisinin ağzında bir tesis kurayım, şunu üreteyim, ekonomiye bir katkım olsun, istihdam sağlayayım yok. tarım yapayım, hayvancılık yapayım, toğrağı işleyeyim kalmamış.

çok yakın zamanda "aç" kalacağız.
kalbim ritmini bulamamış hint müziği gibi atmaya başladı. birkaç haftadır böyle. galiba gebereceğim.
Ben bir ceviZ ağacıyım gğlhane parkında.
Insan sevmiyorum artik. Degmiyorlar.
Arkadaşlarıma bakıyorum da eskiden biri diğerine laf sokunca hepimiz gülerdik kimse gocunmazdı. Ama şimdi en ufak sözden kavga çıkıyor. Herkes altta kalanın canı çıksın felsefesini benimsemiş.
2018 de yani bu yıl 1959 yılında doğanlar 59 yaşında.
2018 de yani bu yıl 2000 de doğanlar 18 yaşında.
Dünyada tüm yönetimler insanların duygularını kullanarak egemenliklerini sürdürüyor.
görsel
kimse kimseyi dinlemiyor. siyasette, sokakta, ailede herkes haklı olmak derdinde. kimsenin uzlaşmak, anlamak gibi bir amacı yok. bir garip monolog' ta boğuluyoruz.
sokaktaki insanların yüzü gülmüyor.

ben demiyorum ki her daim 32 diş dolaşsınlar ama insanların gün geçtikçe mutsuzlaştığını düşünüyorum.

eskiden (bi' 10 sene önce) durum bu kadar vahim değildi.