Bu kadar lüzumsuz insanın olduğu bir dünyada "ay tatlım ya aramışsın görmemişim, telefonum şarjdaydı, sonra da dönemedim bir türlü" nün yalan kapsamında olmasını kabul etmiyorum.
dal sarkar kartal kalkar tekerlemesini bir kere de şaşırmadan söylemek istiyorum sözlük. yardım edin bana. hem yalnızım hem de bu tekerlemeyi söyleyemiyorum.
pachelbel'i ben yazmışçasına yaşamaya çalışıyorum hayatı. sadece insan olmayı haykırmak istiyorum âdem'e. tüm akımlara küfür etmek istiyorum, tüm dinlere. insan olmayı beceremedik, insanlık..! hadi gidelim buralardan demek istiyorum altı milyara. seninde geri gelme planın varsa iptal et biz geliyoruz demek istiyorum isa'ya. yalnızım diyen herkese gülümseyerek "merhaba" demek istiyorum. korkma demek istiyorum korkanlara. utanma demek istiyorum utananlara. tanrıdan yalnızca bir gün tüm insanlık adına tatil istiyorum. acaba herkes sokaklarda, dağlarda, kırlarda, bilmedikleri yerlerde, asla olamayacakları yerlerde ya da olmak istedikleri yerde, olmak istedikleri kişiyle olsalar ne olurdu ? asfaltın nadir görüldüğü insanların yürüdüğü, bisiklete bindiği, köpeklerinin peşinde koştuğu, çocuklarıyla yaşayamadığı çocukluklarını yaşayacağı bir yerler kurmak istiyorum... 8 sayfa yazdım sana ne gördün, ne duydun aslında.
parasızlığın ve yalnızlığın içinde çürüyen bedenim, içim boş. tek aradığım sevgi ve hayatken tek bulduğum beni anlamayan, anlamadıkları için, benden korktukları için bana düşman olan insanlar. oysa tek isteğim barıştı benim, korumam gereken kişileri koruyabilmek için güçtü benim aradığım. ben bunun için çıktım 7 katlı cehenneminden allah'ın, bedenimi bulup geri dönebilmek için dünya'ya ama bulduğum tek şey acı, hüzün ve delilikti. kaçmaya çalıştım, kurtulmak istedim, çığlıklar attım, yardım istedim insanlardan belki biri duyar da kurtarır beni diye... çare olmadı bunların hiçbiri çünkü çoktan çekmişti beni içine delilik. ondan saklanamadım. delilik beni yuttu onun için bir parça yemekten farksızdım. beni değiştirdi, şekillendirdi. beni kör, sakat ve dilsiz bıraktı kaçamadım ondan. benimle işi bittiği zaman bana yeni bir isim ve yeni bir gaye verdi. hayata geri dönebilecektim ama ancak onun dediklerini yaparsam buna izin vericekti. başka çarem yoktu, kabul ettim. eskiden bana x derlerdi artık y oldum. eskiden bir insandım şimdiyse ne olduğumu kendi öz ailem bile bilmiyor. yanlış anlaşılmasın bedenim değil ruhum değişti, gördüklerim hissettiklerim arttı. artık hayat benim için bir amaç değil bir araçtan ibaretti. çünkü en başından beri aradığım hayatta değişmişti. o çocuksu masumiyeti gitmiş, bir hayat kadınından farkı kalmamıştı. ucuzdu ve yalanlardan başka birşeye sahip değildi. bu beni üzmedi tam aksine bu beni daha da mutlu etti. yeni dünya, yeni hayat öyle bir haldeydi ki onu değiştirmek için yapmam gereken tek şey onu basitçe itmekten ibaretti. böylece insanlar içlerinde pisliğin ve kötülüğün farkına varacak, gözardı edemeyeceklerdi. herkes en sonunda olması gereken kişiler olacaklardı, herşey hazırdı. taki onu görene kadar. y'yi y olmadan önce x olarak bileni. o x'in koruyucu meleği onun hayat ışığıydı ama benim için değeri yoktu ya da en azından ben öyle sanmıştım. onu gördüğüm anda deliliğin benden aldığı anılar bir bir yerine geldi. istesemde istemesemde bende x gibi ona değer veriyordum. çünkü herşey değişti sanıyordum ama tek değişmeyen oydu. melek beni görmeden hemen oradan uzaklaştım. lanet olsun x'e! o aptal yüzünden bende, yani bizde koruyucu melek'e değer veriyorduk. dedimki "eski hayattan geriye değişmeyen bir tek oysa ve onu değiştirebilecek tek kişi bensem, kendimi durdurmak zorundayım...". tüm gücümle kaçtım oradan durdurmak için planlarımı engel olmak için deliliğe. neyseki deliliğin dünyadaki adamlarının benden ve planımdan haberleri yoktu. şanslıydım tam zamanında yetiştim, ve durdurdum herşeyi. yeni dünya bir hayat kadını gibi yaşamaya devam edebilir zerre kadar umurumda değil çünkü onun üzerinde değişmemiş tek nadide sanat eserini bulmuştum. yeni dünya ben hayata geri dönene kadar sevdiğim herkesi hiç düşünmeden yok etmişti ama bu artık önemli değildi. çünkü içimdeki deliliğe rağmen kendime yeni bir gaye bulmuştum. zamanında x'i koruyanı ben koruyacaktım. en sonunda onunla yüzleştim. meğer koruyucu melek'te beni bekliyormuş onca zaman onun için gitmemiş babasının cennetine...
(Not: biliyorum biraz garip kaçtı ama sözlük yazarlarının söylemek istedikleri demişsiniz ve neden bilmiyorum içimden biranda bu geldi. önceden yazdığım birşey değil şimdi yazmayı bitirdim. yazım hataları varsa kusura bakmayın ve gerçekten bu mesajım hakkında ne düşündüğünüzü merak ediyorum cevap atarsanız sevinirim. hayırlı akşamlar, yok artık sabah olmuş la saat 4. eh o zaman günaydın.)
