Birincisi sevgilimin ailesi ile tanışmak. Allahım nasıl büyük pişmanlık yaşıyorum anlatamam.
ikincisi tanıştığım her insana notum 100 oluyor sonrasında düşüyor. 10 versene ilk anda kardeşim yavaş yavaş arttırsana. SOnra neden hep hayal kırıklığı.. al işte bundan.
(bkz: silktin formatı eyledin viran)
(bkz: kezban olmadan önceki son entryler)
Aldattığı hatunla beraber olmaya devam eden eski sevgiliden yenilen kazık üzerine hiç bir yere ait hissedememek,ön yargılı yaklaşmak.
Yemekhanede telefon numarasını veren 2 metre sarışın rus basketçi çocuğun telefon numarasını almamak."Fake mi lan bu acaba,boynuzları parlatmaya gerek yok kızım" diye düşünürken şeyapmamış olabilirim.
Zorunlu (bkz: o hikayedeki mal benim)
yok işte çaresi yok, keşkelerini " iyi ki " ye dönüştüremiyorsun ki.
zamanı geri alamıyorsun mesela.
toprak olanlara bir beden veremiyorsun.
gidenlere " merhaba " diyemiyorsun.
yanlış anlaşılmaların birikirken farkında olup " dur " diyemiyorsun.
eğer zamanında eğitim fakültesi yazmış olsaydım bugün yola çıkıp ya kayınvalidemin ya da dedemin yazlığına gidiyor olurdum kızımla. ama ben mal gibi düz memur oldum. sadece mal gibi değil aynı zamanda salak gibi.
