yapı tasarımı tce486 dersi sınavım var.ve ben üç gündür kitap yüzü açmadım,açıyorum ama ona nazaran daha kolay derslere çalışıyorum.kendimi kandırıyorum çalıştım diye.
Kardeşimi bir defasında fena halde korkutmuştum. Akşam hava karardıktan sonra bi yere kadar gitmesini istemişti merhum babaannem. 5 dakika içinde gidip gelen kardeşimi çitin arkasında gizlenerek beklemiştim. Geldiğinde ise aniden ortaya bağırarak çıkmıştım. Çık korkmuştu çocuk. Niye böyle bir eşeklik yaptığımı bilmesem de çok pişmanın sözlük. Canım kardeşim benim, bi tanedir oysa.
Salak gibi gittim onu araştırıp buldum üstüne üstlük bir de takip ettim. Ne gerek vardı şimdi buna onu tanımadan bilmeden yaşamak daha güzeldi isteseydi beni zaten o bulurdu acele ettim ve kaybettim. Kim bilir hakkımda ne düşünüyor şimdi.
Sensin ey yar belki birgün okursun ya seni hiç sevmemeliydim yada hiç birbirimizi bırakmamalıydık.
Hala seni seviyorum ve bir başkası olamıyor. Tıpkı sana verdiğim söz gibi.
burdan ayrılmam gerekiyordu.
Aslında buraya gelmemem gerekiyordu.
Öğrenmemek gerekiyordu çoğu şeyi.
Dur demek gerekiyordu bir yerde.
Hep çok yaşamaya çalışıp az yaşadık.
Ölmekten korkarken bilmedik hergün öldüğümüzü.
Sonra bunlar birikti birikti, adına pişmanlık dedik.
Bir de anathema-regret çaldık.
Oys.
