odamdaki perdede kocaman bir sigara yanığı var. annemin o yanığı görmesi hayatımdaki en büyük korkum şu an. bu ne biçim dert demeyin, mafya peşimde olsa böyle stres yaşamam birader. kaç yaşına geldim, deli gibi tırsıyorum lan.
Korkularınmın en başında yalnızlık gelir, yalnız olmayı, kalmayı sevmiyorum. Gece aynalara bakarken korkuyorum. Annemi bir gün kaybedeceğimi bilmek beni korkutuyor. Aşık olmadığım ama aşık olduğumu sandığım biriyle evlenmektende korkuyorum. Parasıyla hava atan, burnu büyük kendini beğenmiş, bencil birine dönüşmekten korkuyorum. Beş para etmez insanların hayatıma girmesinden korkuyorum. Kısaca kötü insanlar beni korkutuyor.
-yalnız kalmaktan korkuyorum, öyle böyle değil. ama bunu çevreme hissettirmemeye çalışıyorum.
-umursanmamaktan korkuyorum. ama nedense sık başıma gelir. hem de çok sık.
-acı çekmekten korkuyorum. fiziksel acıdan kastım. ödüm kopuyor lan, dişçiye ağlayarak gittiğimi bilirim.
-erken yaşta evlenip çocuk sahibi olmaktan korkuyorum. ölesiye korkuyorum. umarım böyle bir aptallık yapmam.
-hiç yurtdışına çıkamamaktan korkuyorum.
-üniversite bitince hala ailemle yaşamaktan korkuyorum. e bir yerde bağımsızlığını ilan etmeli insan. ben daha doğru düzgün özerkliğe bile geçemedim gerçi ama.
-hiç aşık olamamaktan korkuyorum. şu zamana kadar olmadım bundan sonra da olmamaktan korkuyorum. bir insanı kusurlarıyla kabul edip sevmek, onu görünce heyecanlanmak, onun sana mükemmel görünmesi ne güzel birşey olurdu oysa.
-memur gibi ot gibi bir hayat yaşamaktan korkuyorum.
-bursumun kesilmesinden veya okuldan atılmaktan korkuyorum.
-ailemden birinin başına birşey gelmesinden korkuyorum.
bu liste korku sıralamasına göre yapılmamıştır. aklıma geleni yazdım. sıralama, derecelendirme yok.
