bugün

hiçbir zaman gerçek itiraf niteliği taşımayan itirafların toplandığı başlıktır. eskidendi internetten günah çıkarmak, tanımadığımız insanlara içimizi dökmek. şimdi herkes internette herkes herkesin nerede ne yaptığını biliyor ve takip ediyor.
Şu an ciddi anlamda yalnızlık hissi çekiyorum. Etrafımda dünya tatlısı arkadaşlarım beni çok seven ailem olmasına rağmen, şu an içimdeki sıkıntıyı kimseye yazasim anlatasim konuşasim yok. Kalbim çok kırık sözlük, ama benim bunu anlatmaya paylaşmaya gücüm yok.
Bir aralar deli gibi metin2 oynuyorum internetim kopup duruyor zaten o zamanlar 1 ayda bağlamışlardı lisedeyim aradim musteri hizmetlerini 7 sulalelerine kaydim sizi soyle yapicam boyle yapicam polis aradı ifade icin resit olmadigimdan avukatsiz almadilardi sanirim ifademi biz seni cagircaz dediler noldu o mevzu hala bilmem. Kac sene gecti bee ulab amina koduklarim hala paramizin yarisi karsiligini alamiyoruz.
Erkek kuzenimin erkeklerden hoşlandığını öğrendim. Eşcinsellere karşı hiçbir önyargım veya tepkim VS yok, sadece şaşırdım. Ailede kimseye söylememiş sanırım, bu adam 36 yaşında neden evlenmiyor diye sorgulayan amcamın aradığı sorunun cevabını bir tek ben biliyordum. O uzun zamandır bildiğimi bilmiyordu, ta ki geçen senelerde nişanlısından ayrılmak isteyince ve onu sülalede bir tek ben destekleyince bildiğimi fark etti sanırım. Nasıl, diye gelip sorunca en yakın arkadaşının aslında en yakın arkadaşı olmadığını fark ettiğimi daha doğrusu gördüğümü söyledim. Kimseye söyledin mi dedi, hayır dedim. Biraz zaman sonra ailesine bu durumu açınca amcam da buna aşırı tepki gösterince yurt dışına yerleşme kararı aldığını öğrendim bugün. Bu sene bahara doğru bir daha dönmemek üzere gidecek. Tuhaf hissediyorum, ne bileyim. Gitmesini istemiyorum sanırım. Ama mutluluklar dilemekten başka çarem yok.
selam sözlük nereye yazsam bilemedim sevincimi.

11 sene önce aşık oldum ve söyleyemedim ona. utandım , başka şeyler de vardı. 10 senedir görmedim konuşmadım.
ister inanın ister inanmayın 10 senedir ne yaptıysam unutamadım. dinlediğim her şarkı onu hatırlatıyor. her aşk sözcüğü her sevgi....
hep kendime kızdım. inanılmaz pişman oldum. hayatım boyunca da söylemediğim için pişman olacağımı biliyordum artık.
bağımız tamamen kopmuştu. ama ben hala 10 senedir onu görmediğim halde o rüyalarıma girmeye devam etti. bu yaşımda ağlayacak duruma geldim.
30 yaşına yaklaştım artık . dedim ki ne yapıp edip onu bulacağım.
aylarca uğraştım. en sonunda illegal bir şekilde cep telefonunu öğrendim sözlük.
3 aydır bendeydi numarası. aramaya cesaret edemedim.
. nihayet aradım.
10 sene sonra sözlük 10 sene. tanımaz hatırlamaz diyordum.
hemen tanıdı sözlük. sanki beni bekliyormuş.
heyecandan konuşamadım. kalbim 200 atıyordu adeta.
sözleştik sözlük.
buluşacağız..
i n a n ı l m a z bir şey. rüyada gibiyim.
benden haber bekliyor.
hep demiştim.
elbet bir gün buluşacağız.
en çok da bu şarkı yakıyordu yüreğimi.
şu an bu şarkıyı tekrar takrar dinlerken yazıyorum buraya sözlük.
buluşacağız. haykırıyorum sevincimden ölüyorum sözlük. ölüyorum.
Herkesin hayatina devam ediyor oluşu beni bir miktar üzüyor. Sanki saniyorum ki; herkes benim gibi devam edemiyor ama gayet ediyorlar.
insanlar hissettiklerini en fazla 5 gün hissediyor ve sonrasında o hissedilen hislerin hepsi yalanmış gibi davranmaya başlıyor ve bunun adına modum düşük şu anda bunları konuşamam diyorlar.

Öyle şeyler hissediyorsun ki konuşurken bu sefer farklı olacak hissediyorum diyorsun, ona göre davranıp içini sonsuz bir şekilde açıyorsun ve o da aynısını yapıyor. 5. Günden sonra hiçbir s.kim anlamamana rağmen her şey boka dönüyor ve buna sebep olacak ortada hiçbir şey yokken...

insanlara tolerans göstermekten her geleni farklı zannetmekten yoruldum. Kimse gösterdiği kişi değil herkes sorunlu herkes 5 gün aynı şeyi istiyor, 6. Gün aslında başka şeyleri istediklerini söylemeye başlıyorlar.

Herkesi yalan görürken bundan sonra tek gerçeğin benim diyip s.ktir olup gidebiliyor, benden neler götürdüğünü tahmin bile etmeden...

Hayatımı s.ken kadınlar yüzünden yaşamaktan, hissetmekten, güvenmeye çalışmaktan yoruldum. Amk yerinde yorulmaktan bile yoruldum artık. Mutlu bir sonum olmayacak belki ama kendim için istemediğim bir son düşünmeye başladım ve bu son hiç hoş bir son değil.

Neyse uzun lafın kısası hayatımı s.ken kadınların hayatları s.kilsin diyor ve içmeye devam ediyorum.
Hiç eğlenceli biri değilim..
Bazen niyet kötü olmasa bile insan sevdiklerini ister istemez kırıyor, bu hikayede kırılan benim ama amacın kötü olmadıgını biliyorum. Ama mesele bunu bilmek değil ki, her ne kadar kötü niyetle söylenmemiş sözler olsa bile senin kırmızı çizgilerine değmesi ve canını yakması. Bunu bilmeyeceksiniz, belki yaşamadan anlamayacaksınız da. Beklemiyorum...
aşk gitti yazarlık geri geldi aq. aşk bitti demiyorum bak gitti. arada fark var. ey acıyı da yaratan tanrı, al yazarlığı ver aşkı o şoförün amına korum bak.
Değil benimle yedi sülalemden herhangi bir Allah'ın kuluyla laf dalaşına girse kanını oluk oluk akıtacak kadar kin beslediğim insanlar var.
Konuşmak istediğim biri var ama konuşamıyorum.
Tanımak istiyorum tanısam ne değişicek diyorum ve vazgeçiyorum . Vazgeçme hastalığım var .
12 saat boyunca bu s*ktiğimin işyerinde çalışmak istemiyorum.

bu halde başka ne bekliyordunuz a*k?
Platonik miyim, takinti mi yoksa aliskanlik mi oldu bilmiyorum.
dedikodu bağımlısı olduğum için kız kanka arıyorum.
Özledim.

Edit: Bizim için ayet inse, pek bir şey fark edeceğini sanmıyorum. Sevgim de tek taraflıydı, emeğim de. Artık yapabileceğim bir şey kalmadı.
Kocam bana yeni bir cep telefonu aldı. Bırakamıyorum elimden. Sanki bıraksam başına bir şey gelecek. Neyse yarın geçer, alışırım. mutlu oldum işte...
başladı
yaralı
aşklara
tadilat.
Bir arkadaşımın dogum günü. 6 defa arkadasları pasta getirdi kıza. Kıskandım valla. Sosyal medyada hatırlatıcılar olmasa benimkini kimse hatırlamaz. Hatta gecen sene hic pasta da kesmedik. Yani bunlar insana ne kadar yalnız oldugunu hissettiriyor. Insanı düşünen, sevinir yüzü güler diyen arkadaşları da olmalı. Ben yine de hic kimseye bunu belli etmem yalnızlıktan sikayet ettigimi, burnum düsse egilip almam ama icten ice üzülüyorum işte.
Bu aralar duygusalım içten içe . içimde aşamadığım saçma sapan olaylara kafamı takmaktan kendimi uzaklaştıramaz oldum . Bitti dediğim noktada tekrar başlıyor. Sahi kendimi mi kandırıyorum ben çıkamadım pek işin içinden.
Sözlük bağımlısı oldum dolaylı yoldan telefon bağımlılığına eş. Allah kahretsin bırakamıyorum . Bırak peşimi canım telefon .
Serseri gibi giyinmeyi seviyorum. Kıyafetlerimin hepsi eskitilmiş, dikişli, kırışık vs. Saçları da topuz yapıyorum. Öyle dikkat çekmeden halkın arasına karışmak hoşuma gidiyor.

Ne var ki insanlar şekline bakıp ciddiye almıyor. Ta ki eşek yükünle para tutan bir evi ve arabayı cash alana kadar. Eft'yi geçince far görmüş tavşan gibi kalakalıyorlar. içten içe bu kim lan ne iş yapıyor ki falan dediklerine eminim. Soranlara da zaten söylemiyorum

Mesele benim için hiç bir zaman para değildi ki. 3 lafından 2'si para olan Türk insanının daha katetmesi gereken çok yol var.

Para, ev, araba nedir ki. insan Kalitemizi kaybetmişiz. Dünyalarımız para olmuş.
Bı kız seviyorum aslında 2 ay tek konuştuk bilmiyorum hayatım boyunca onun gibi birini aradım galiba ondan yani gelin güvey meselesi unutamadim kaç ay geçti ama onun için mücadele edemem çünkü 7 senelik ilişkisi olmuş haliyle ilişkimiz olsa bile bu ilişkide 3 kişi olacağız ve muhtemelen benimle iken onu dusunecek bunları biliyoruz ama geçmiyor

Lise arkadaşım
insanlarla ilişki kurmaya çalışmaktan ciddi manada yoruldum.