sözlük yazarlarının itirafları

Senin şimdi tırnaklarının ucu ağrıyor ya benim bedenime bi şarjör mermi boşaltıyorlar. Kurban olurum senin güzel yüzüne. Ne olur dikkat et kendine.

Bu insanlar cok garip sozluk ayni zamanda cokta acayipler ayni zamanda birazda seyler. O seyi sen doldur artik kafana gore. O yuzden kimseyi takmayip yolunda yurumen gerek bazen saparsin o yoldan bazen yaninda birileri olur bazende canin yurumek istemez durursun . Ister sap ister yuru ister dur ne yapiyorsan yap o an tek basina oldugunu hatirla. Kalabaliklarin icinde bile yalniz oldugunu hatirla o zaman hicbir sey canini yakamaz.

Tüm sosyal medya hesaplarımı kademeli olarak kapatmaya karar verdim.zaten instagram dışındakilerde Nadiren bir şey paylaşıyorum. en zoru da instagram'ı kapatmak olacak,çünkü diyet günlüğü olarak kullanıyorum. ama en geç 1 ocak'ta bu iş biter,çok sıkıldım her şeyden.

ülkem için çok üzülüyorum lan.. bildiğin göğüs kafesime ağırlık çöküyor, boğazım düğümleniyor.

tam uyucam yine lanet telefonu elime alıyorum.

az önce yönetimi protesto etmek için bursaspor un özlüce tesislerine gittim, gelen yaş grubuna baktıkça aralarında amca gibi kaldım.

çok yalnızım lan.

hoşlandığım kızın sevgilisi çıktı arkadaşlar . moral - 10000 . bu acı geçiyor mu lan?

keske uyumasaydi da konussaydik diye icimden gecmiyor degil itiraf ediyorum sözlük.

tamam...

Sözlüğün sahibi benim 00.00 benim.
Zaaa.

o kadar zavallıyım ki. hepsi bu.

çok yakın iki kız arkadaşım ve bir kankamla grup yaptım. sanki çok normal bişi yapıyomuşuz gibiydi. kendi gidişatım için endişeliyim.

işin komik olan tarafı, dünyanın enn duygusal/romantik insanlarından biriyim. nasıl oluyor da ikisi aynı ruhta barınıyor anlamıyorum.

valla bak piç felan değilim! efendi, düzgün bi adamım. çok mu enerji biriktiriyorum, fazlam mı var, "ahlak" algımız mı bozuldu, normal değil mi, küçükken düştüm ve ahlak lobum hasar mı gördü, bilmiyorum. ama kesin meme sevdam yüzünden oldu, kankamın meme çatalını görünce kilitlenip kalıyordum, kız beni mal yapıyordu bildiğin, "mal olmak" ya da "meme sevdasının getirileri".

o değil çevremdeki insanlara bakıyorum; arkadaşlarım bebek kitapları okuyorlar, çocuklarıyla felan ilgili şeyler yapıyorlar. benim kafada hala fantezi/fetiş/meme! sonra meme gene meme... allah belanı versin kanka memesi.

"meme peşinde koşarken memelerin arasına düşen genç, kötü yola düştü". (dınınınııım efektisi)

Üzülüyorum be sözlük.. Anam avradım olsun ki üzülüyorum.. Can Dündar'ı ve nicelerini, bu ülkeyi bu duruma düşürenleri Allah bu dünyada cezasını vermese de hiçbirinin öbür dünya da yatacak yerleri olmayacak.. Üzülüyorum yine de..

Son arzum nedir diye
Gelipte bir sorsalar
Haykırış olur sesim
Sen..Yine sen der...

bir kulunu çok sevdim. ama o beni sevmiyor. kalbimi ona verdim artık geri vermiyor. şaka la şaka sevecek kız yok. mühendislik okuyom ben.

Bazen telefonda entry lerinizi okurken yanlışlıkla eksiliyorum. Sonra amaan deyip artilamiyorum da.
Ama yine de kendimi kötü hissediyorum.

Canımı sıkanların canlarını sikmek istiyorum buna amerikan başkanı da dahil.

Sözlükle olan ilişkimi en aza indirgemeyi düşünürken sebep olarak bazı nedenlerim vardı sözlük. Burayı bırakırsam onları da yeneceğimi düşünüyordum. Burayla olan bağımı azalttım ama o nedenler hala var. 7100 entry duruyor öyle ehue.

Zamanında o 15 gün çaylaklığı yemeyecektim.

yazıcı panelini fotoğraf makinesi diye götürmeye çalışan insan gördü bu gözler bugün sözlük.
ilgili yazıcı: http://product-images.www...dimg/lowres/c03437788.png

Isten gelince 2 saat uyudum sonra kalkar calisirim diye, iyi halt ettim. Dogru duzgun ne calistim ne de uykum var yatip uyuyacak kadar. Eblek eblek etrafa bakip, bulasik yikayip, evi topluyorum.

bugün 16 yıllık arkadaşımla buluştuk. biri evlilik hazırlığında koltuk almıs bana gösteriyor, biri aldığı çeyizleri gösteriyor diğeri de düğünü nerde yapalım aşkım diye konusuyor. bende işte niye aramıyor bu herif derdinde.
akşam oldu, gittim akıl danısmaya. onunla aynı yasta, hemen hemen aynı kafada birine anlattım bak böyle böyle diye. daha anlatmama fırsat vermeden bırak dedi. bırak sek olsun, ondan bi bok olmaz.
15 gündür aklımda olan şeyi pat diye söyledi en son 1 yıl önce görüştüğüm insan ve o ne dediyse yaptım.sildim engelledim her yerden.
bu arada da canım ciğerim gibi sevdiğim arkadaşımla herkes bizi yakıstırıyor ve sevgili sanıyor. ama ne onda öyle bir niyet var ne de bende. oysaki mukemmel bir çift olabiliriz.ama gönül bu, ferman dinlemiyor.
ille de o piç diyor, her ufak ayrıntıyı, her nüansı hatırlatıyor,yüzüne vuruyor.
deli gibi özletiyor.
yüzünü ellerimin arasına alıp öpmeyi, sana saatlerce dokunup huzuru buldugum anı bekletiyor.
ama sonra da diyor ki, kendine gel, kendi kendine bir aşkı yaşayamazsın.
beni en çok sen mutlu ediyorsun ama en çok da sen üzüyorsun.
ve artık benim üzülmeye yerim yok.

Bazen sıkışıp kalmış gibi hissediyorum bir köşede yalnız ve sessiz..

arkanda duran bi ailen olmadığı sürece tüm umutlar boşa. seni hayata getiren ama sana bi hayat bahşetmeyen insanlar. umutların doğduğun günden yıkılmış. hayatı tekrar kazanmak, sıfırdan başlamak içinde yeterince güvenmiyorum insanlara. bunalım umutsuz bi insanım ben çoğuna göre. geçer diyorlar abartıyorsun ne yaşamassın ki diyorlar ama o an ne hissettiğini senin o acıyı nasıl kaldırdığını bilmiyorlar. elimden bu kadar dert geldi allah belamı böyle verdi ben bu kadar acıyla hayattan umutlarımdan vazgeçtim diyorum yine anlamıyorlar. çünkü tanıdığım çoğu insanın hayatı ya babasının çok para gönderdiğini beğenmeyip daha fazla para istemesi ya sevgilisinin ona ilgi göstermemesi yada dersinin kötü olması. kimse hayatı gerçekten yaşamıyor. herkes bencil ya acınla dalga geçiyorlar yada seni dinlemiyorlar. burası ağlama duvarı değil ama benim hayatım bundan ibaret.

acınızı küçümseyen insanları öldürün.

ergenliğimden bu yana canım sıkkın yatağa girince parmağımla duvara bir şeyler yazardım. kimseyle paylaşamadığım dertlerimi, yine kimsenin göremeyeceği bir şekilde yazardım. Çoğu geceler bomboş defterime, hiç bitmeyen kalemimle bir şeyler yazıyorum. bir gün sessiz sedasız intihar edersem mektubumu da oraya yazarım. Tabii kimse bilemez nedenini. bunu çocukken nasıl ve niye akıl etmişim çok basit. Gençliğimde konuşacak kimsem olmadı hiç. yatağa girince dökerdim içimi buz gibi duvara. Hani bazen söylenirler ya -bunları duvara konuşsam anlardı beni- vs diye. Bu sözü ne zaman duysam beni bi gülme alıyor.

şimdi yine aynıyım. aynı evde yaşamaya tahammül edemediğim biriyle şu an aynı odada yatıyoruz. gel de dökme içini.