annemle babam arasında anlaşmazlığa düşmüşler. Sonunda annemin istediği isim koyulmuş, ikinci isim ise şehit yüzbaşı amcamın ismi olmuş. Babam ise istediği ismi benim 2009 modeline koyabildi.
amcamın sevdiği bir kız varmış, gidip gelip ismi o olsun demiş, ben doğmuşum falan amcam hala yalvarıyor. böylece ismim amcamın sevdiği kızın ismi olmuş. Onun kızının ismini de babam seçti. garip bir anlaşma ama herkes memnun.
Amcam olmasaydı şu an halim nice olurdu acaba diye dusunuyorum. Babama kalsa cristof colomb bile koyabilirdi yani. Buna kanaat edebiliyorum. Egzantriklik yapısında var.*
Erkek olsaymışım büyük büyük dedemizin ismi olan “Şakir” olacakmış adım. Abimin ismi de büyük dedemizin ismi ama günümüzde hala kullanılan isimlerden, normal ve güzel bir isim.
Yüce rabbime şükürler olsun ki erkek değilim, yoksa mahkemelerde isim değiştirmek ile uğraşırdım sonra birde. Şakir öyle bir isim ki, bana konulsa hayatım boyunca troll bir insan olarak dolaşırdım. Siz hiç sarışın, renkli gözlü bir Şakir gördünüz mü?
Neyse sonra 2 seçenek sunmuş annem babama, biri Tuğba Nur diğeri ise babamın seçtiği ismim.
ismim Arapça kökenli ve Kuran’da geçen bir isim, anlamı da güzel. Aynı zamanda çok sık rastlanan bir isim değil, annem de o yüzden istedi sanırım.
Neyse ismimde Nur olmaması ve tek ismimin olması da beni mutlu ediyor.
Yani özel ve güzel bir nedeni yok, ama iyi ki bu ismi koymuşlar. Ben çok memnunum.
ilk görüşte aşık olan babam, anneme ilk mektubunda evlilik teklifi edip "çocuklarımızın isimleri x, y" diyede belirtmiş.
gerçekten böyle olmuş işte.
başka bir seçeneği hiç düşünmemişler.
tebrikler baba.
