hüzünlü bir platonik durumudur.şimdi ankara tıpda okuyor ve ben sağlık personeli oldum, yıllar sonra aynı hastaneye düşersek ve bana serum tak, ekg çek diye emir verebilir. zor be.
Anaokulundaydı, sınıflar falan vardı bizim.
Kız durmadan bizim sınıfa gelirdi, bir yaş vardı aramızda birlikte oynardık falan o zamanın en büyük olayı bu tabi oyuncak paylaşmak
Aynı zamanda evlerimiz aynı sitede karşılıklıydı, ben onlara giderdim o bize gelirdi, tabi ben hayal meyal hatırlıyorum ebeveynler anlatıyor
Ona ben seni alıcam evlenicez biz demişim, o da babasına biz ish ile evlenicez sen de buna karşı koyamicaksın engel olamicaksın tamam mı diye bilmişlik yapmış. Çocukluk işte ne dersin.
Daha sonra facebooktan beni ekleyip yazmıştı, bayağı konuşuyorduk ama numara takası yapmadık. Ben facebook u kapattığımda iletişimi kestik zaten.
ilkokul 2. sınıftaydık. ismi erdemdi. ben boy meselesi yüzünden hep en arkada otururdum. o da benim ön sıramda otururdu. kalemini alır vermezdim. o da benim saçımı çekerdi. ama asla öğretmene şikayet etmedi beni. öyle de vefalı bir çocuktu. ortaokula kadar aynı sınıfta okuduk. 7. sınıfta ayrı sınıfa düştük. o sınıftan başka bir kızla elele gördüm onu okulun arka bahçesinde. ilk depresyonumdu. ama o günden sonra hiçbirşeyi kendime saklamamayı öğrendim. ne hissettiysem söyledim.
Mesut.. birbirimizin ilk aşkıydık biz ama olmadı yapamadık işte. Sonra ne mi oldu? Hayatımın aşkı dediğim adam benden sonra gay oldu. Allah belanı versin senin tamam mı mesut beter ol.
adı melisti ahh ahh ilkokulda başlamıştı en yakın arkadaşım hatta aynı zamanda sıra arkadaşımla ikimiz aşıktık melise bi ön sıramızdaydı. Hiç unutmam birgün silgisi kaybolmuştu dönüp bizden alıyodu bizde kendi silgilerimizi vermek icin yarışıyoduk. (swh) çocukluk işte...
Bi de unutamadığım bir olay daha var. Beden eğitimi dersiydi öğretmen gelmemiş ders boştu bahçede oturuyoduk yanıma gelip kucağıma yatmıştı sırf o yüzden o kalkana kadar maç yapmaya gitmemiştim.
Sonuç : ikimizede yar olmadı, gitti sarışın bi lavukla çıkmıştı. O lavuk yerine en yakın arkadaşımla çıksaydı bari.
Saçma bir yaz mevsimi ergenliğimin tavan yaptığı zamanlardı (önceki aşklarımı değilde bunu hatırladım. Demek ki en çok bu pipiliye aşıkmışım) daha sivilcelerim bile çıkmamışken yaz mevsimime ekşın katacak hormon dolu bir aşka kürek sallamıştım. Sevmiştim baya la. Bildiğin ılık ılık. böyle kelebekli çiçekli. Ee ayrıldık tabi sonra. Yıllar geçti aradan
O gün eski bir telefonumu kurcalarken bunun numarasını buldum. Ekledim hemen. Bi gün ağzım burnum kayana kadar içersem ilk bunu arayacağım. Olmadı sarhoş numarası yaparak ararım. Olmadı bayram mesajı atarım mk.
bundan 15 sene önceydi...birinci sınıftan necla ydı adı... bütün sıralara ismini kazımıştım ama necla mı nejla mı olduğu konusunda kararsızdım hep. kararsızlığım da sıraların üzerinden belli oluyordu. ehe.
ilişkimiz birbirimizi gördüğümüz yerde gıdıklamaktan ibaretti fakat onu da en son sıkılıp öğretmene şikayet etmişti. çok koymuştu bana lan bu şekil bir ayrılık. hoca dayağıyla ayrılık mı olur lan amk! neyse o sene daha birinci sınıftayken sınıfta kalmıştı. oh olsun!
ilkokul 1. sınıftan 5. sınıfa kadardı. normalden birazcık kısa boylu, hafif çekik gözlü bir kızdı. sürekli konuşmaya çalışırdım. beceremezdim de. 5. sınıfta en iyi arkadaş seviyesine çıkmıştım bir süre. diğer ''en iyi arkadaş'' ile barışınca oda geçti.
6. sınıfta başka okula kaydolduktan sonra eski arkadaşımdan hiçbiriyle görüşemedim. sonra haberini aldım işte kız şu anda okuduğum şehirde boğularak hayata veda etmiş. korkuyorum açıkcası.
Zamaninda ben ona kizgindim. Simdi o bana kizgin bence.
" allaha inanirdim soz verip de gitmeseydin. "
Senden intikam aldim sozde, sana yas tuttum. Senden nefret ettim sana kizdim sana agladim baska omuzlarda. Her gece birine anlattim seni. Her sabah unuttular. Ben de unuttum. Sonra yine gece oldu..
Senden sonra kimse beni sahiplenemez sanmistim. Kimse senin gibi koruyup kollamaz sanmistim
Sen bi insan nasil sevilir onu ogrettin bana. Ben elime yuzume bulastirdim. Bir gece yine telefonumu babama kaptirinca kalkip odamin camina kadar gelmistin bi gece vakti. Korkmamistin yakalanmaktan.iyi geceler deyip gitmistin ki yol parani bile bizim komsu kizindan istemistik.
Ben mi beceremiyorum bilmiyorum ama sevdigim insanlari hep kaybediyorum. Sen ilktin.
Simdi yine mi kaybeden olacagim be bumbum? Hep kaybeden mi olacagim?
Cok merak da kalma sen. Elbet karsilasacagiz seninle gittigin yerde.
bi kaşardı. aldatmıştı amına kodumunun kızı. sonra sevgilim olduğunu bildiği halde 1 sene boyunca teklif etti çıkalım çıkalım diye. küfür etme aşamasına gelmişken yazmayı bıraktı.
ilkokul ikinci sinifta ersen adindaki uzun boylu esmer bi cocuktu.Surekli sacimi ceker beni sinirlendirir,aglatir ,dover, karsima gecip beni cileden cikaran hareketler yapardi.Ben cocuk aklimla onun beni sevmedigini dusunurdum.Sevse beni aglatirmiydi hic.Kotu bi cocuk o derdim.Oysa yillar sonra anliyorum ki oda beni seviyormus .Hemde benim onu sevdigimden daha cok:)Beni seven cokb sevdigini soyleyen her insanin beni incitmeye calistigini gordukce ersen 'in yaptiklari pek bi masum kalmaktadir.Sevmeyin lan beni diye isyan edesim gelir.Sevginiz batsin.
köy ilkokulundan ayrılıp şehir ilkokuluna kayıt yaptırdığım sene yani 4. sınıfta; aynı sırayı paylaştığım kısa küt saçlı, mavi gözlü, beyaz yüzlü bir kızdı.
aşkımı göstermek için ki sanırım platonikti, saçını çeker, kalemini alır saklar, yürürken çelme takar, elleyip kovalamasını bekler ama her defasında avucumu yalardım. çünkü o zamanlar hem kekeme, hem köylü hem de fakirdim.
yıllar sonra işimi elime alıp onunla karşılaştığımda "hani bir zamanlar, fakir ama gururlu bi salak çocuk vardı ya?" gibi bir cümle kurmadım ama o zamanlar ona duyduğum aşkı itiraf ettim.
bir şey değişmedi, "hee iyiymiş, keşke söyleseydin" dedikten sonra tekrar görüşmek üzere vedalaştık. görüşemedik.
ilk aşktan ziyade çocukluk aşkım. ilk okul birinci sınıfta 23 nisanda dans ettiğim çocuktu. hani sınıftaki bütün kızların peşinden koştuğu erkek türünden. yıllar sonra geçen sene gördüm. okuduğum okula nakil oldu. sonra tekrar gitti. finaller hep film tadında olacak değil ya.
abimin arkadaşıydı. Gece ayak seslerinden anlardım hemen ışığı kapatıp perde arkasından gözetlerdim. Eve gelirdi çay verirken titrerdım. Kaç sene saf saf rezil oldum ya. Tam 6 sene. Gorustuk numara verdi de abim arada diye istemediydim. Zaten adamın 2 görüşme de perde arkasındaki gibi olmadığı belli oldu. Ama o tatlı saskinliklarımi hiç unutmam. Çok komiktim.
aşk denemez gerçi, birinci sınıfta bir kız vardı, özlem. çok güzeldi ve çok heyecanlanırdım yanındayken. bir gün yanağımdan öpmüştü, utancımdan ne yapacağımı şaşırmıştım. yanyana otururduk sürekli. ilgilenirdi işte çocuk aklınca, annesiyle tanıştırmıştı hatta. o yaşlardaki kız erkek ayrımcılığı hatta düşmanlığının tersine çok samimiydik.
ben gitmemiştim yanına o gelmişti, zaten o beni öptü ben hiç bir şey yapmadım.
ulan ta o zamandan belliymiş demek ki benim böyle olacağım. insan hiç mi bir hamle yapmaz arkadaş...
unutulmaya yüz tutmuş bir hatırayı başlığı görüp düşününca anımsayıp kayıtlara geçmiş olduk, iyi oldu.
edit: kızın adı özge de olabilir bak. unutmuşuz. e bir zahmet gerçi o kadar sene geçmiş. neyse işte.
