Kalmamıştır. Üzülmeyeyim, beni üzmesinler yeter. Zaten çalışıyorum, rızkımda çok iyi. Gerekirse ne evlilik ne de başka birşey olsun. Dediğim gibi değer verdiklerim beni çıkışlarıyla üzmesinler yeter. Beni tanıyan tanır kırıcı halim pis oluyor ve ben bunu göstermek istemiyorum. Ama beni de üzmesinler çıkışlarıyla..
yok.
apartmana girdikten sonra çok beklemeyeyim diye asansörün düğmesine basmak için koşuyorum. böyle bi geri zekalıyım. farkındayım diye bırakırım sanılmasın hep koşarım.
hayattan ne bekleyeyim, ben beklersem ne anlamı var, bekletmeden bir şey verecekse versin, vermeyecekse çıkıyorum artık.
Maddi durumum iyi,ev,araba ve daha fazlası allaha şükür var. Çalışmayı seviyorum emekli olup bahçeye domates ekmek benim tarzım değil, dolayısıyla maddi anlamda sıkıntı yaşayacağımı sanmam. Gelecekten beklentim yaş yolun yarısını geçmişken artık, karı kız peşinde koşmaktan vazgeçirip evinin erkeği olmamı sağlayacak ve buna değecek bir eş ve sonrasında mutlu bir yuva.
