şiddetsiz, sokaklara tükürenlerin çöp atanların olmadığı, gelene geçene bön bön bakanların olmadığı, herkesin kitap okumayı sevdiği ve lüks olarak görmediği, dizilerin hiç izlenmediği, gece bile sokakta rahatça dolaşılabilen, kadın-erkek ayrımcılığının olmadığı, adaletin teoride kalmadığı, herkesin dinini de dinsizliği de özgürce yaşayabildiği, çocukların evlendirilmediği, çalıştırılmadığı, karın tokluğuna çalışanla çırağan sarayında düğün yapanların eşitlendiği, herkesin yüksek ve eşit bir standartta yaşadığı mutlu bir ülke düşlüyorum. ama sanırım bu saydıklarım bir masal için bile fazla ütopik.
milli devlet güçlü iktidarın kurulduğu,popülist siyastin sona erdiği,terörün ve etnik temelli bölücülüğün başının ezildiği,hainlerin itibar görmediği,türküm diyenin faşist damgası yemediği,dangalakların her köşebaşını tutmadığı,şerefli ve onurlu insanların değer gördüğü ve türk milletinin yeniden kendine geldiği güçlü bir türkiyedir.
