dilimi çiğnerim (başka biri yapıyor mu bunu gerçekten çok merak ediyorum) birde dudağımın içindeki etleri kopartırım sürekli. sanırım baya takıntılıyım.
oturduğum odanın kapısını inatla mutlaka kapatmak.
hadi kışın neyse de yazın böyle yapınca millet garipsiyor.
hele o kapı açıkken asla uyuyamam o da ayrı problem*
milletin tşörtlerindeki yazılar ya da resimler çok dikkatimi çekiyor. aynı şekilde duvar yazıları görünce ne yazmışlar diye bakmadan geçemiyorum. zaten grafiti falan görürsem bi 10 dakka ordayım.
Sabah 5 6 arasindaki o havayi izlmek icin uyanip yarim saat kadar uyanik kalip balkona tunedikten sonra geri yatmak.
Konusurken göz temasini takipte kalmak
Rahat oturmadikca derse odaklanamama sebebiyle oturmadan once amfide konum hesaplamak
Kahvalti tabagindakilerin birbirine karismamalari icin azami caba sarfetme
Her şeyi araştırma dürtüsü. Yeni aldığım eşyaları, ürünleri Vs derinlemesine araştırmak. Bu bana benzersiz bir zevk veriyor.
Mesela en son balık yağı aldım, geldim akşam eve önce içinden çıkan kağıdı iyice bir okudum, sitesine girdim baktım, bu huyum severek aldığım her şeyde geçerli.
geceleri uyuyamıyorum bazen, uyanıyorum oturup sezen aksu acıyorum ve derin derin düşünmelere başlıyorum. am nasıl bir organ? nasıl bu kadar naif ve pofuduk olabiliyor? nasıl böylesi sıcak ve verimli?
cok derin konular bunlar. bazen duygusal anıma denk geliyor, ağlıyorum. alışkanlık oldu bu ataklar. laf aramızda tabi.
Bazı düğmelerden tiksiniyorum.
Yırtık çarşafa yatamıyorum, dokunamıyorum.
Delikli şeyler içimi ürpertiyor.
Bir eşyam kaybolduğunda bütün işlerimi bırakıp onu bulmaya çalışıyorum, bir kere bunun için okula gitmedim.
En belirgini mutfakta bişeler yaparken sürekli ellerimi yıkamam her işlemden sonra. Normal de temizlik titizlil hastalıgım yok ama mutfakta ellerimin bişeye bulaşmış olması rahatsız ediyor.
Evde yalnız olduğumu bildiğim halde tek tek odaları dolaşıp tanıdık birisi var mı yok mu diye kontrol etmek. Sahiden, bir gün gerçekten tanımadığım birisi ile karşılaşırsam ne olacak hiç bilmiyorum.
Huy denemez buna ama uykum çok fazla gelir de uyumazsam bayağı sarhoş oluyorum ben. Bu halde bazen mesaj filan atıyorum, çok tehlikeli. Gerçi hiç içki filan içmedim, "sarhoş" olmadım hiç ama sarhoş olanlar gibi hallere giriyorum aynı. Yakın arkadaşlarım bu halime "ekmek olmak" diyor. Hikayesi de şöyle:
Lisede sınıftan bir kız bizi 10 kişi filan "ben bilmem eşim bilir" adlı cringe yarışmaya seyirci olarak götürmeyi teklif etti, abisi seyirci bulma işlerine bakıyormuş, liseliyiz ya "eğleniriz lan değişiklik olur hehe" diye hep beraber bindik gittik. Gittiğimizde 100. Bölümün çekimi vardı, ev filan veriyorlardı birinciye. bize dediler ki "çekim gece 12 sonrasına sarkabilir, öyle olursa sizi servisle kapınıza kadar burakıcaz", eh gelmişiz artık, tamam.
Sabah 4'e doğru son oyun çekilirken arkadaşlarla birbirimizi tokatlayarak uyanık kalmaya çalışıyorduk. Ebesinin nikahında bir yerde bu kanal d stüdyoları da, "eeh s*kerler be" diye çıkıp gidemedik. Çekimler bitti servislere bindik, uykudan bayılacak haldeyim başımı havada tutamıyorum, her yerde halüsinasyonlar görüyordum. serviste uyuklarken başımı bir kaldırdım kafasında kapüşon olan arkadaşımın kafasının yerinde kocaman yuvarlak bir kepek ekmeği var, bunu görünce çok fena tırsıp yerimden zıpladım, arkadaşım uyandı ne oldu diyor, kafanı ekmek gördüm bi an dedim, bu da gülme krizine girdi. Sonra o uykulu hallerim aramızda "ekmek olmak" diye kaldı.
Bu arada sabah Saat 5 buçukta bu o***pu çocukları bizi boğaziçi köprüsü durağında bıraktılar, oradan o halde evlerimize yürüdük.
