Hayal kurmaktan korkuyorum. Çünkü gerceklesmeyince uzulecegimi dusunuyorum. Hayal kursam bile (ki cok nadir )tüm ayrintilarina kadar hesaplayip kafa yoruyorum. Sıkıcı oluyor.
ders çalışmaya karar veriyorum, aa bu dağınık odada çalışılmaz diyerek odamı inciğine cıncığına kadar temizliyorum sonra yorulup ders çalışmaktan vazgeçiyorum. *
laf atmak ayrı bir olay yalnız yanıma gelip güzelsin bilmem ne diyenlere kibarca teşekkür ediyorum . normalde hoşt ulam deyiverip çantayı beynine vurmam lazım ama yapamıyorum insanlara böyle ite kaka davranmak yerine küçük tebessümler bırakmak lazım gibi geliyor .
meyve yerken bi canlıyı öldürdüm diye düşünüyorum. ama düşünsenize; meyve dalında canlı bi meyve. dalında olduğu sürece olgunlaşıyor ama ben napıyorum dalından koparıp yiyorum.
ayranı pipetle içeceğim zaman, ayranın üzerindeki folyoyu deldikten sonra pipetin ucuna 'acaba folyo parçası kalmış mıdır' diye bakmak. bir türlü kurtulamıyorum bu gariplikten. şimdiye kadar kalmışlığını görmedim lakin.
