aslanlar ve kaplanlar. hayatımda canlı görmüşlüğüm yok, ama ödüm kopuyor.
sanki bi gün eve girdiğimde salonda oturmuş, kafayı bana çevirip raaouuuurrrrr diye bağıracağından korkuyorum.
rüyalarımda hep aslanların beni kovaladığını görüyorum.
resimlerine bakarken bile ürperiyorum amk.
vitrini kahverengi olan salonlar, kahverengini de geçeyim vitrinin olması ve içerisinde elmas gibi ışıldayan bardaklar kahve fincanları ve altına da dantel serilmiş olanı.
salon ve oturma odası ayrımı olan evler
salonu sadece misafiri gelince açan anneler
salonda parlak iri taşlı avize kullananlar
bunlarla birlikte kocaman bir mutfağa sahip olmayan evlere de
küçükken okul koridorunda yürürken bir sınıfın kapısı açılır da birisi koşarken bana çarpar da düşerim diye korkardım. Şimdi de kaybetmekten korkuyorum. Bu.
