belki değişik gelicek ama çarpışan arabalardan ölesiye korkuyorum. Kesinlikle binemiyorum mümkün değil. Çünkü 6 yaşındayken ilk binişimde kafamı direksiyona gömmüştüm. Dislerim falan da hasar görmüştü sanırım.
karşımdaki kişinin düşüncelerimi okuyabilmesinden çok korkuyorum sözlük. kendi kendime konuşamıyorum, üzerimde bir dinleme cihazı olmasından korkuyorum. toplum içinde hayal kuramıyorum, insanların görmesinden korkuyorum. yakınımdakilere yalan söyleyemiyorum, ilk başta bu iyi bir özellik gibi gelse de değil ne yazık ki. her düşündüğünü aynı biçimde söylemek iyi değil. hayatım boyunca dinlenme korkusuyla yaşayacağım sözlük, üzülüyorum...
