saçlarımı kesip, bir kova kaynar suyu baş aşağı döküp, üstümdeki kıyafetleri parçalayıp, gözüm karartabilecek dozda fare zehiri içip, jiletle vücudumda küçük yaralar açıp, yılanla dolu bir kafesin içine elimi sokup, ağaç kurtlarını yedikten sonra uçurumun kenarına gelip tüm zehrin vücuduma dağılmasını beklerdim.
Benim için en favori yöntem:anoreksiya.
Yediğiniz yemek oranını gün ve gün düşürüyorsunuz.
Tabi buna bahane olarak da güzelleşme kaygısı falan diyorsunuz.
45 kiloya kadar vazgeçme kurtulma şansınız da var.Hani olurda vazgeçersiniz.
Sonra tedavi etmeye çalışacak aileniz sizi.
Yine çok az yerseniz 40 kilodan sonra serum falan verseler de gidiş garanti.
Ağrılar için morfin verdikleri için hastanede acısız bir ölüm.
En güzeli de bu bir intihar olarak lanse edilmiyor.
Ne size ne de ailenize bir suç binmiyor. Hastalığa tutuldu gitti deniyor.
Er ya da geç birgün uygulamaya geçebileceğim bir yöntem aynı zamanda.
tek başıma gitmeyeceğim kesindir. şöyle onlarca kişiyle beraber olmadı önemli bir kaç önemli şahsiyeti yanımda götürürüm. ışıklara doğru
süzülürken yoldaşlık ederler bana.
ölüm amaçsa süslemenin ne gereği var karrrşşşşiiiiim. elektirkle olur silahla olur olmadı iple as bulamadın kemerle boğ kendini nedir bu merak diyip başlığı öldürmeyelim en iyisimi bizde bişeyler yazalım.
En ideali bence zehir ama öyle mal işi değil. fare zehiri iç yat. geber git. millete mesaj atma mektup bırakma, telefon etme bunlar gereksiz dalgalar niyetinin ciddi olmadığına delalet eder.
