sene 2002-2003 ortaokuldayım o zaman pek durumumuz yok babam asgeri ücretten bile belki az alıyordu.bizim orayada yeni bir pideci alcılmış ama o zamanlar döner satan bile yer yok oturduğumuz yerde sınıftan arkadaşlarım da hadi gidelim hadi gidelim diye ısrar ettiler.gittim eve anneme yalvarıyorum para ver gideyim bende diye o zaman çıkardı verdi 1 milyon ki 6 sıfır hala duruyor. herkesden önce gittim dedim bir lahmacun ama ayran alacak param yok ben ucundan ucundan kemirmeye başladım baktım diğer iki arkadaş geldi oturdular yanıma garson geldi abi bize 1.5 pide ikide ayran ver ben nasıl ezikliyorum yanlarında.bana soruyolar sen niye ayran içmiyorsun diye diyorum işte ben siz gelmeden içtim filan ama utancımdan konuşamıyorum bile, böyle yedik kalktık işte. aradan 14 sene geçti ama o ayran muhabbeti hep aklımdadır.
edit: artık gittiğim her yerde ne söylersem 1.5 söylüyorum öyle oturmuş içime.
üniversite yıllarında evde yiyecek başka bir şey kalmayınca son kalan yarım domatesin üstüne mayonez sıkıp yiyen ev arkadaşımı görünce ölmek üzere olduğumuzu anlamıştım. bugün de ölmedik anne.
istanbul aydın üniversitesinde okuyorum o zamanlar bilen bilir, otobüsteyim küçükçekmecede trafik akmıyordu yarım saat bekledim hava nasıl soğuk ve sınavım var yetişmem lazım, ulan ineyim sefaköy'e kadar yürüyüp daha hızlı giderim dedim. indim otobüsten 10 dakika yürüdüm yürümedim trafik birden bire açıldı. tekrar otobüse bineyim dedim baktım cebimde sadece dönüş param var. Yürüdüm tam 1 saat 27 dakika sürmüştü.
ve evet sınavı da kaçırmıştım
2015 yılı üniversite son sınıf. Ayrı evlerde yaşayan 3-4 arkadaş olarak silkelesen cebimizden 4 buçuk 5 lira bozukluk çıkıyor. 2 aç bitir salam 2 ekmekle kırklareli devlet hastanesi bahçesinde yiyoruz. Kırklareli küçük şehir her an her yerde bir arkadaşımıza rastlayıp rezil olabilirdik çünkü. Ama çok eğlenmiştik o iki üç gün.
Universitedeyiz ve uc arkadas bir evde kaliyoruz. Fakir oldugumuz icin anca bir evde kalabiliyoruz. Ev arkadaslarimdan birinin ikiz kardesi varmis ve askere gidecekmis. Milyonlarca asker gibi o da askerlik oncesinde bir iki gunlugune guzel vakit gecirip gezmek istemis. Basima gelecek o kepazeligi yasayacam ya cikmis bize gelmis.
Neyse cocuk efendi temiz sicak kanlk biriydi. Normalde buz gibi olmama ragmen ilginctir cocuga kanim kaynadi. Maddi durumlarinin iyi olmadigini da biliyorum ve kendi capimda iyilik yapmak istedim. Bana Iki gun sonra evden para gelecekti ve cebimdeki butun parayi bu cocuga vermeye karar verdim. Aleni bir sekilde de veremezdim zira kabul etmeyebilirdi. Neyseki cocugu valizinde kirismis pantolonunu utulemeye calisirken gordum. Belli ki acemiydi ve Beceremiyordu. Sen uyu ben hallederim dedim. Utuyu bitirdim ve butun parami pantolonun cebine koydum. Pantolonu da cocugun uyudugu odadaki sandalyenin uzerine biraktim. Benim planima gore Elini cebine attiginda avucuna gelen paranin sicakligiyla mutlu olacakti.
Ertesi gun saat 9 a dogru Bu asker namzeti elemanin pantolonunun cebindeki paranin bir kismini telasla cikarip kendi cebime koymaknuzereyken fitne fucur olan diger ev arkadasimla goz goze geldik. Yuzumde beliren isiyi hala hissediyorum.
-flashback- bir saat once (saat 8 sulari)
Babam aradi ve 2 gun sonra gonderecegi paranin en az 5 gun gecikecegini soyledi. Butun parami evden gelecek paraya guvenerek elemanin cebine koymustum ve bu 7 gunluk bir aclik sureci demekti. Ogrenci aleminin tamami ac oldugu icin para bulabilecegim bir kaynak da yoktu. Cocuga verdigim paradan bir miktar almam gerekiyordu. O uyurken odaya girip sessizce pantolonunu aldim elime. Paranin beni 7 gunlugune aclik sinirinda yasatabilecek kadarini almisken o fitne arkadasim kapida belirdigini hissettim. Hayir, sandigin gibi degil bakisiyla ortami yumusatmaya calistim lakin bu dangoz yuksek sesle, ulan utanmiyor musun evine misafir gelmis bir askerin parasini calmaya diye fircalamaya basladi. Askerin ikizi olan arkadasim da geldi olay yerine. Pantolon ve para hala elimde ve bakin izah edebilirim turevi cumlelerle paso firca yiyorum. Cocuk uyandi ve bu egzantrik manzarayla karsilasinca once bir sey anlamadi. Kardesim cebindeki toplam paranin miktarini biliyor musun diye sordum. Evet dedi ve soyledigi rakam bizi 3 ay gecindirecek bir meblagdi. Oha dedim kendi kendime. Cocuk bir tomar parayla gelmis,ben bu cücük hayirseverligimle 70 liralik bir harclikla ac kalma pahasina elemani sevindirmeye calisiyormusum. Elini cebine attiginda, fark edip sevinecegi zannettigim o para meger bahsis mesabesindeymis.
Neyse cocugun verdigi ifade beni akladi da paramin tamamini geri aldim. Yemisim hayrini hasenatini deyip ciktim evden.
15 temmuz olaylarından dolayı saat 20:00 dan itibaren bedava olan metro kullanımlarımdan yararlanmak için yarım saat bekleyip, saat tam 20:00 de de ücretli geçmiştim.
22 yaşımdayken kız arkadaşıma doğum gününe özel bir hediye almak istiyordum. O akşam beraber dışarı çıktık, avm ye gittik. Çanta tutkunu bir kız olduğu için, aklımdan çanta almak geçiyordu. Rengârenk mağazaların vitrinlerini izlerken onun gözleri vakko mağazasının vitrininde ki bir çantaya takılıp kaldı. Bir anda göz göze geldik ve o anda bana bunu al der gözlerle baktı. Mağazaya girdik ürünü satıcıya gösterip bunu hediye paketi yapmasını söyleyip kasaya geçtiğimde çantanınn fiyatının 1250 lira olduğunu öğrenince donup kaldım. Bu o zamanlar bir asgari ücretten bile fazlaydı. Hem üzerimde o kadar para yoktu, hemde bu kadar ödeyemezdim. Vazgeçtim, almak istemiyorum diyerek geri döndüm onun yanına gittim. Donuk bir sesle "sana bunu alamam sibel çok pahalı" dedim. Döndük gittik, yemek yedik evine bıraktım onu. Çok farklı bir gündü...
Bu daha çok garibanlığa girse de, yaklaşık 2 hafta evvel cuma günü eve girip yattığım hasta yatağında cuma akşam suyum ve yiyeceğim bitti, param da alacak halim de yoktu. Cumartesi yatan kredim aklıma geldi pazar sabahı ama 1.5 günü aç ve susuz geçiren bünye pazar öğlene doğru son güçle abidinpaşa ziraate yola çıkar. Yolda şişmanlık vaazı için tosun dur diyen taksiciye 1.5 gündür ağzıma ne bir lokma ekmek ne bir yudum su girdi bas siktir git diye sövülür, tıfıl taksici tersleşince 1.96lik bünye üzerine sürülür, taksici geri basar ve kredi çekilip eve sokakta koca bir yemek söylenir. Cumadan pazartesiye 1 paketle çıkan bünye 2 günden sonra ilk defa rahat uyur.
üniversite ikinci sınıftayız .ramazan ayı kantine indim,ezanı bekliyorum arkadaşlarla. montun cebinde evden getirdiğim pide var. şansıma da o gün harbi güzel bir kız kesmeye başlamasın mı ? o anda ezan okundu,ben pideyi çıkardığım anda kız masadan kalktı gitti bir hışımla.
ahanda fakirlik işte tam da bu olm dedim kendi kendime *
