görüşmek zorunda olduğum insanların %70 i (çok sıkı dostlarım hariç) konuşurken uzak diyarlara gitmek o ortamdan sıkılıp uzaklaşmak istemek ve içimden allahım ne kadar gerizekalı off bıktım aynı dertleri dinlemekten diye düşürken , karşımdakinin
-haksızmıyım -
yada
-ya gördün mü bana bunuda yaptı- demesiyle
-aaaaaaa sonuna kadar haklısın tabi, yuh buda yapılırmı -
diye pohpohlamak zorunda kalmak.
- dürüst olmak. doğru söylemek zorunda olmadığım insanlara karşı bile dürüstüm. yalan söylemek isterdim, çünkü dürüst olmak hiçbir boka yaramıyor.
- saf olmak. evet safım fazlasıyla. herkese inanabiliyorum. karşımdaki insanı kendim gibi sanıyorum.
- kavga ederken sevdiğim birine kötü söz söyleyememek. kavga ettiğim biri çok sevdiğim biriyse ve o bana karşı çok kırıcı olsa da ona karşı kötü bir kelime kullanamıyorum. biran önce sussun ve s.ktir olup gitsin istiyorum. hayır yani kırıcı olup da eline ne geçecekse, ama birşeyler söyleyememek de ezik gibi yapıyor insanı, o yüzden sevmiyorum bu huyumu.
1. çok pis kıskançlık.
2. popüler insanları çekememe.
3. her şeyin benim dediğim gibi yapılması gerektiğini kabul ettirememek.
4. çoğunlukla itici olmak.
5. mağara adamı gibi yaşamayı çok sevmek.
6. iğrenç bir tip olmak açıkçası.
biri turnağını yerken çıldırmak.adamı boğasım geliyo bakmamaya çalışıyorum ama imkansız dikkatim hep orda oluyo.bide yedikten sonra tükürmezler mi o ses allahım o ses...**
zayıf yanımı sana ne açayım sözlük.çıkarın ne demezler mi insana. ama iyi birine benziyorsun. *
örnekte de görüldüğü gibi duygu ve mantık değerlerindeki sapmadan dolayı sonrasında salak bir duruma düşmesi. ama iyi toparlıyor artık. fetret devri bitti. ortalığın *mına koyma dönemi şimdi.
