inanmayabilirsiniz ama küçükken köprülerden geçmeye korkardım. öyle boğaziçi köprüsü pendik köprüsü aklınıza gelmesin. anadolunun bir köyündeki küçük köprücükler. suya dalar geçerdim valla, köprüden geçmektense. bu davranışımın nedenini öğrenebilsem başım göğe erer. ama nerde.
Dün gece saat 2 buçuk gibi zil sesiyle panik içinde uyandım. O kadar korktum ki hala ellerim titriyor. Kim olduğunu bilmiyorum bir an beynimi kemiren paranoyak düşüncelerin esiri olup izimi buldu sandım, o sandım.
En büyük korkumun o olduğunu da anlamış oldum.
Ama o olamaz ( nolur olmasın) nereden bulacak ki?!
Nasıl bitecek bugün bilmiyorum..
her zaman korktuğum bir süre şeyler vardır ama bunları sayıp döksem bile işinize yaramaz.
misal güzel gönüllü insanları kırmaktan ödüm kopar. borçlu ölmekten korkarım.yalandan korkarım. yeryüzündeki korkunun yüzde doksan dokuzu canı tatlı insanlarda. Geri kalan yüzde bir ise normal insanlar. eyyorlamam bu kadhar.
arı korkusu , hatta biraz daha genelleştirirsek böcek korkusu
ya bak çok ciddiyim karşıma yılan çıksın , yetmezse açlıktan geberen pitbull çıksın , puma çıksın, amk aslan çıksın , leopar çıksın , fil çıksın , o da yetmezse dedem mezardan kalkıp karşıma çıksın bu kadar korkmam ya
bu amına koduğum arısının nerden geleceği belli değil , iğnesinin acısından da korkmuyorum ben okula yüzümdeki çıban görünümlü sivilceyle gitmem deyip sivilceye neşter vurmuş adamım ama yok amk bu arıda başka bir şey var , vızıltısı beni ürpertiyor , etrafımda uçması , nereden geleceğini anlayıp oraya doğru önlem alamamam , beni çaresiz bırakması zoruma gidiyor ve korkutuyor amk
normal arılar neyse eşek arılarına karşı bu korku 25 katı amk , böyle çiçekli falan sokaklara gireceksem sokağın başında bekler bi izlerim var mı uçan eşek arısı diye , yoksa girerim varsa yolu uzatır başka yerden giderim , öyle bir göt korkusu işte
