insanlar can sıkar hep benimde canımı bir insan sıktı sevgili sözlük. Önyargılı insanlardan nefret ettiğimi söylemeliyim hak etmediğin şeylerle kıyaslarlar sizi oysaki siz onu kimseyle kıyaslamayacak kadar çok önemsiyorsunuzdur.
Oturuyoruz, kan şekeri düşük, alkol bitti bitiyor, sabah yenen börek dışında mide boş. 'karamelize soğanlı kokoreç yapıyor biri ihsaniye metro istasyonunun hemen önünde.' dedi bi ses ordan. Acaba orda mıdır, açık mıdır, var mıdır, yok mudur derken çıktık yola. Hani bilirsin, daha önce tatmadığın birşey ve kafanda iyi olabileceğine dair bi izlenim bırakmış. Gidip bi de bulamazsan bir daha yiyeceğin hiçbir şey o kafanda hayal ettiğin karamelize soğanlı kokoreçin yerini doldurmayacak. Kısa tutayım;
Yoktu.
ve sanki bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Tadım tuzum yok, çeken bilir. Dağa taşa atarlıyım, en ufak şeye üzülüyorum, sevgilim memleketine gidecek diye sanki benle yeni vedalaşmış gibi ağlayacaktım(iki aydır görüşemiyoruz zaten), omzumu duvara çarpsam sinirleniyorum..
Karışık duygular içerisindeyim.
Bir klişeyle sonlandırıyorum: kadın olmak çok zor
kız arkadaşımın marmariste benim izmir de olmam feci halde canımı sıkıyor desem yalan söylemiş olurum.
gezsin kız yahu.
ama babası yunan annesi türk kızı yunana benzetiyorlar o biraz sinir bozucu.
