yıllarca liberal ve ılımlı politikalarla pkk lavuğunun hırçın karakterinin absorbe edilebileceğini, kürt sorunu karşısında daha insani bir yol izleyebileceğini düşünmüştüm. hem de kısa bir süre öncesine kadarr. (siz beni burada tanımadığınız için bilmezsiniz) ama şimdi ciddi (ama çok ciddi) hava ve kara operasyonlarıyla alacakları inanılmaz darbelerle yola gelebilecekleri hakikati bir yana, kesinlikle kaale alınıp söz hakkı verilmeksizin bu şımarık tavırlarına karşılık kuvvet uygulanması gerektiğini öğrendim.
askerleri vurduklarında insanlar öldürülüyor diye sokağa dökülmeyen samimiyetsiz pislikler, kandilde 13 kişi ölünce basın açıklaması yapıp hadiseyi ajite ediyorlar. ciddiye alıp insan muamelesi yapıldığında insan öldürmeyi sıradan bir hareket sayacak ve bir ülkenin tamamını tehdit edecek pervasızlığa ulaşacak kadar cesaretlendirilmiş siyasi partisinin de maşaender maşa olduklarını öğrendim. köpeklerle muhatap olunduğunda köpekliklerini her daim canlı tutuyorlaar bunu öğrendim. öğrendiklerimin arasında şu da var:
yıllar önce bir arkadaşımın yemek yedikten sonra sesli düşünmesi sonucu vukuu bulan sosyolojik bir kanun:
allahım sen olmayanlara verme çünkü olunca götleri kalkıyor!!
