az önce yaptığım bir telefon konuşması beni sudan çıkmış balığa döndürdü. yani böyle bildiğin, hayatın gerçekleri şırraaakk diye yüzüme çarptı.
günümüz insanı o kadar bencilleşti ki hayatında sevgiye ayıracak en ufak bir zaman bulamıyor. belki de bu bencillik değil, kanser arkadaşının yanında kalınca insan bunu düşünemiyor. ne kadar severse sevsin zaman ayıramamaktan korkuyor ve yalnızlık hayatın gerekliliği oluyor bir nevi.
ben bu gün bu gerçeği çok acı bir şekilde öğrendim.
her zaman bana karşı gerçekçi davranan insan canımı yesin şeklinde düşünürdüm. Ve bana aylar öncesinde çok gerçekçi açıklamada bulunan insandan istediğim cevabı alamadığım için ne kadar üzüldüğümü farkettim. Bu zamana kadar ona kızıyordum. Şimdi onun bu asil davranışına üzüldüğüm için kendime kızıyorum
bugün; ödenmeyen faturalar yüzünden kesilmiş elektriğin , elektrik saatinde muhtelif düzenlemeler yapılarak tekrar aktif hâle getirilebileceğini öğrendik. ana hattan kaç gün sonra kesildiğini de öğrendikten sonra burdan bildireceğiz.
her kadının deliler gibi sezen aksu dinlediği dönemler vardır. duyguların içinde düğüm düğüm olduğu, her bir şarkısında farklı bir düğümü elinde çevirdiği bir dönem. bir an içi sıkıla sıkıla mırıldanarak şarkıya eşlik ettiği, sonra keyiflenerek başka şarkıyla mırıldandığı dönem. mırıl mırıl bir dönem.
2013 model passatın içinde otururken kapılar dışarıdan kilitlenirse içeriden açılmıyor. Bu bilgiyi nasıl ve ne kadar sürede öğrendiğimi anlatmak istemiyorum.
