sık grip olduğum için ve gece uyurken horlamalar başladığı için burnumda bir problem olduğunu fark ettim. sürekli burnumun bir deliği tıkalı kalıyordu. işin ehli tanıdık bir arkadaş '' burun ameliyatı ol, geniz eti falan vardır'' dedi. neyse ameliyat için hastaneye gittim.
girdim doktorun yanına hiçbir şey yemeden içmeden gel dediler, tamam deyip ertesi gün kapılarına dikildim. geçtim odaya ve bir kız geldi. gri pantolonlu, beyaz gömlekli çok seksi bi kız ( artık ben deyim asistan, siz deyin hemşire öyle biri işte ) bir sürü kağıt imzalattı. hani bırak ölmeyi götüne şampanya şişesi sokup patlatsalar hiçbir hak talep edemezsin. her şeye '' tamam kabul ediyorum, peki kabul ediyorum '' demek zorundasın. o sözleşmeyi imzalamazsan ameliyat olamazsın. çakallık işte. neyse hepsini imzaladım. sonra kız gardolaptan yeşil bi önlük uzatıp;
- 'beyefendi komple soyunup bunu giyinin' dedi.
+ nasıl yani
- çırıl çıplak soyunun işte. üzerinizde hiçbir şey kalmasın.
+ hanfendi, bakın burun ameliyatı olcam ben, yanlışlık olmasın, hemoroid'le falan karıştırmayasınız.
- hayır beyefendi yanlışlık yok. ameliyat esnasında aksi bi durum yaşanırsa elbiselerinizi çıkartıp vakit kaybetmemek, yırtmakla falan uğraşmamak, özetle acil müdahale yapmak adına tüm hastalar bu şekilde ameliyata girer.
peki dedim aldım ameliyat önlüğünü, kız da çıktı odadan. tanrım, ne de seksi tutmuştu kapı tokmağını...
şakası bi tarafa bu ameliyat önlüğünü sanki her gün giyiyormuşuz gibi uzatmıştı. biz de sormadık tabi bu nasıl giyiliyor diye.
aldım önlüğü, önce ceket giyer gibi kollarımı soktum. kurdelasını ilikledim. bi baktım sikim dışarıda kalmış. dedim bu böyle olmaz çok ayıp. soyunup tekrar giydim bu sefer götüm açıkta kaldı. oha dedim bu daha ayıp, resmen stres bastı, çıkartıp peştemal gibi bağlayasım geldi. ee dedim sikerim önlüğünü, tekrar ilk hali gibi giyip yatağa yattım. sikim dışarıdaydı.
söylemesi ayıp pipim de çok tuhaftır. öyle olur olmadık yerde baş kaldırır. in ulan derim inmez, çok asidir. lise yıllarında sırf bu yüzden bildiğim matematik sorusuna kalkmayıp sıfır almışlığım oldu. havuzdan çıkmayışım, düğünlerde dansa kalkmayışım bile oldu. e haliyle önlük çüküme sürttükçe içim kıyılmış ve pipim maşallah kol kadar olmuştu. kimse görmesin diye önlüğün kurdelasıyla onu dolarken hemşire pat diye odaya girdi.
- e yuh yani
+ pardon hanfendi çok özür diliyorum.
- burasının hastane olduğunu biliyosunuz di mi?
+ bakın hanfendi beni yanlış anladınız, amacım kesinlikle
- lütfen indirir misiniz şunu.
+ ekmek çarpsın bilerek yapmadım bunu. önlük sürttükçe içim kıyıldı. tamamen istem dışı yani.
- iyi de önlüğü neden ters giydiniz ki? her neyse, önlüğü tekrar giyip hazırlanın, doktorumuz sizi bekliyor.
deyip çıktı odadan ve ben de haa siktir deyip götü dışarıda olacak şekilde önlüğü tekrar giyip ameliyat haneye doğru yola çıktım. asansördeyken kız sedye mi tutup pis pis sırıtıyordu ve hiç unutamadığım o espiriyi patlattı.
'' bakıyorum da içiniz kıyılmıyor artık , ihihi korkuyor musunuz ''
cvp vermeden sadece tebessüm ettim. zira bazen mimiklerdir her şeyi anlatan. hemşireyi o kadar kendime yakıştırdım ki, mizahı falan tam kafa dengi bir kızdı ve onunla çıkmak, onunla çay falan içip sohbet etmek istiyordum.
girdim ameliyathaneye ve anestezi uzmanı her zamanki gibi bayıltmadan önce lafa tutmaya başladı. hangi takımı tutuyorsunuz? dedi. ehehe dedim tuttuğum takımın ne önemi var? şimdi siz konuşturup konuşturup lafım bitmeden küt bayıltacaksınız. hoşunuza gidiyor dimi bu dedim. güldü. sen kesin galatasaraylısın dedi ve nereden anladınız.. derken gerisini hatırlamıyorum.
40 dakikalık operasyondan sonra gözümü yine aynı odada açtım. asansöre bindirip taşımışlar yukarı. odada yatarken narkoz yavaş yavaş etkisini kaybediyordu. hemşire kız yumruk yemiş boksör gibi buğulu bi şekilde karşımda dikiliyordu. merhaba kukla, geçmiş olsun, nasılsın gibi cümleler kullanıyordu. senelerdir hiç bu kadar kafam güzel olmamıştı. bu narkozlu kafa çok başkaydı. hemen onun arkasında da arkadaşım hilmi vardı. ağzıyla sus işareti yapıyor.
sonradan öğrendim ki kıza yalvarıp durmuşum '' şimdi burda seninle sevişmek istiyorum, hadi lütfen n'olur, çok güzelsin '' diye sayıklamışım.
hülasa oldum burun ameliyatını. her şey için, kahrımızı çektiği, bana katlandığı için defalarca özür diledim kızdan. aslında bir kutu çikolata götürüp, küçük bi hediye ile tavlamak çok basitti, fakat yapmadım. asıl ilginç olay da bu işte.
burna tamponu tıkadıkları gibi çekip gittim ve ne zaman ameliyat önlüklü birini görsem havayı koklayan tavşan gibi burnumu oynatırım. anlık, saniyelik bir tik.
istanbul'da aynı üniversitede olduğumuz ve iskambil vs oyun merakı yüzünden dersleri sallayıp üniversiteden atılan bir elemanı üniversite bittikten birkaç yıl sonra askerlik yaptığım doğu anadolu ilinde çarşı izninde dolaştığım sırada bir kahvede iskambil oynarken görmem. eleman tekrar üniversite sınavına girmiş, orada bir üniversiteyi kazanmış. ama anlaşılan kafa aynı kafa idi halen.
1. Komik degilmis basarisiz trol
2. Trol degilse para yirtmak suctur. Devletin hazinesini ne zarara sokuyon durduk yere.
3. Muhattap degil muhatap o. Millete cahil diyor bir de.
bugun öğle saatlerinde gerçekleşmiştir. her ne kadar belki bazılarına etik dışı gelse de paylaşmadan edemeyeceğim doğrusu.
şöyleki, starbucks'ta otururken dilencinin biri gelip yok rızıkmış, allahmış filan diye bi ton saçma sapan şey geveleyip para istedi. tabi yüzüne bile bakıp muhattap olmadım ama o kadar çok ısrar ettiki, sonunda beni çileden çıkarttı. bir de bayai abes abes konuşunca iyice tepemin tası attı ve 50 tl'lik banknot çıkartıp ortadan ikiye yardim ve yüzüne firlattim. ya bi git bacım ya hadi allah versin dedim.
O siradaki yuz ifadesini gormeliydiniz. kadin başını eğip bela okuya okuya giderken biz de arkadasla Macchiato'larımızı yudumlayip katıla katıla güldük. parayi almadan gitti ama bilmediği bir şey vardı;
eğer paranın iki parçasını da alıp merkez bankasi'na gitseydi bütün para ile degistirebilirdi onları.
ilginç değil ama en son kopyaladığım şeyi yanlışlık ile yapıştır deyip entryi öyle yolladım demin inanılmaz utanıyorum. Bakmıştım da halbuki. Birileri kesin görmüştür benim kaplumbağadan yavaş hızım sağ olsun!!
ev arkadaşlarım memleketlerine gitmişti. ben de ders çalışıyorum epey eksiklerim vardı. birkaç gün kafamı dinlesem fena olmazdı aslında. öyle düşünüyordum. evde tek kaldığım ilk gece halısaha maçından dönüyorum. kış mevsimi ama kapalı saha olduğu için pek zor olmuyor maç yapmak. neyse maç bitti, gece 1 gibi ece dönüyorum.
toki sitelerinde kalıyoruz. sitede epey ağaç var. böyle ağaçların arasında bildiğin sis bulutları var. tam gerçek kesit programına uygun, tam sırlar dünyası temalı bir görüntü. korkunç da.
tabi kışın kimse yok yollarda. evlerin ışıkları da sönük. sitenin kösesinde çesme var.
benim de dilim damağım kurumuş, çantadan pet şişeyi çıkarıyorum, suyum bitmiş. çeşmeden doldurmak için çeşmeye yöneliyorum.
su sesi geliyor, çeşmenin arka tarafında olduğum için kimseyi göremiyorum.
aslında o çeşmeden su almak için arabayla gelip su doldurup gidenler olur. o yüzden diyorum biri eve geçerken su dolduruyordur diye.
birtakım ayak sesleri geliyor ben de daha ışık olan çeşmeye doğru koşar adımlarla gidiyorum.
ayak sesleri pat pat pat yaklaşıyor. etrafta kimseler yok bir de su sesi var.
ayak seslerini tam arkamda hissederken çeşmenin önüne kendimi atıyorum.
tüylerim diken diken. kimse yok. kurna da kapalı.
arkama bakıyorum orada da kimse yok. lan şunları yazarken bile içim titredi anasını satiyim.
neyse nas felak falan okuyorum, şişeme su dolduruyorum, içemeden eve doğru gidiyorum hızlıca.
tam bu sırada çeşmenin yanındaki arabada oturan bembeyaz yüzlü bir adam görüyorum. adam öyle bakyor ki şu an bile aklıma gelse ürperirim. öyle bir bakış. eve doğru koşuyorum amk. dönüp adama sen kimsin birader ödümü koparttın diyecek halim yok adam in midir cin midir belli değil çünkü.
neyse eve kendimi attığımda kalbim çıkacak gibiydi. fena korkmuşum. dabbe tarzı filmleri korkmadan izlemiş biri olarak harbiden sağlam korkmuştum bu kez.
eve geldiğimde elimdeki pet şişeden su içeyim dedim.
Bir keresinde arkadaşımla flormara gitmiştik. Tabi reşit olmadığımız için gözleri diktiler bize, psikolojik bir baskı var üzerimizde. (neden bilmiyorum yanınızda bir yetişkin yoksa çok kötü bakıyorlar) işte benim arkadaşım rahat bir kızdır geldi açtı bir tane ojeyi rengine filan baktı. Gitti tırnağına küçücük sürdü rengi sürünce değiştiği için. işte kadın hemen geldi ''Ojelerimizin testerı yok kızlar.'' filan dedi sinirli sinirli. Neyse dedim haklı galiba. Ruj bölümüne geçtik testerden denedik filan elemanın biri geldi dedi ki ''Yardım edebileceğim bir şey var mı kızlar?'' Ama ses tonu almayacaksanız dükkanın önünü kapamayın der gibiydi. Neyse aldırmadık Bu sefer göz için olan kısma geçtik. Bir tane mor maskara gördük aldı testerını arkadaşım denedi. Gülüştük filan kurumuştu da zaten nasıl bir tester ise artık. Kadına baktım dikiliyor başımızda sanki kurumuş maskarasına kaldık onların. Neyse efendim işte onu bıraktık bir şey gördük dedim ki bu nedir? Kadının tipi görmeniz lazım dövecek utanmasa. ''Kaş farı bazı'' dedi ne cahilsiniz der gibi. Alt tarafı kaş boyasıymış bu arada sonradan öğrendim. Adını süsleyip püslüyorlar sadece. Peki dedik bakınmaya devam ettik. Kadın sonra dedi ki ''Burası oyun yeri değil kızlar.'' bir noluyor filan dedim. fakyu diyip hareket çekip elimdekileri fırlatmayı her ne kadar istesem de benden büyük olduğu için saygısızlık yapmak istemedim arkadaşım desem zaten rahat bir insan oralı bile olmadı ödedik çıktık. Genelde kozmetikçide çalışan kadınlarda (makyajdan mı kaynaklanıyor bilmem) büyük bir ego ve özgüven oluyor. Sanki testerlarını çalmaya gelmişiz gibi muamele ediyorlar. Onlardan bir şey alacağıma gider bir milyoncudan alırım makyaj malzemesini daha iyi be. Hepsi suratsız ve çirkef.
okulda dersten çıktık dedik vizeler yaklaşıyor bir çalışalım tekrar edelim hoca ne demek istemiş.** neyse tahta kalemimizde var. bende önceden çalışmıştım dedim arkadaşlara ben anlatırım konuyu. sınıf arıyoduk bitane bulduk, yarım saat boş, sonra ders var. dedik 30 dk olsun ne baksak kar. neyse girdik ben çıktım tahtaya anlatıyorum. sıralara oturmuş 3 arkadaş dinliyor. kapı açıldı beni gören kız pardon hocam dedi kapattı kapıyı. biz güldük tabi hoca sandı enayi falan diyoruz. aradan 5 dk geçti çocuğun teki daldı içeri. çok pardon hocam dedi kapattı biz tekrar gülüyoruz. dedim olum heralde sıradaki dersin öğrencileri gelmeye başladı. kapıyı araladım toplanmış 10 15 kişi bizi bekliyorlar. biz gülüyoruz tabi. neyse bekletmek olmaz dedik hazırlandık çıktık sınıftan. kapıyı ilk çalan kız yanındakine diyor ' bak hoca şu bu yaşta hoca olmuş ' ! yanındaki diyo kesin araştırma görevlisidir. bu da böyle hoş bi anımdır.
Pelin falan değil de, ben küçükyalı, maltepe ve kadıköy pendik hattının kolaylığı ile ilgili böyle bi yazı okuyunca istemsiz sevindim. insanın doğduğu yer ayrı be sbyk miydin neydin be kardeşim.
Zararın neresinden dönersen kardır. bu kızla sevgili olsaydın bu tripleri hep çekmek zorundaydın. neyse camiye gidip namaz kılmışken poponada bir dua etseydin bu dertten kurtardığı için.
Bişi diyeyim de, pelin de yani ağır Kezban. Hani tamam olurda kız çok değişik iyi ki tuvalete gideceğim demedi, yoksa tuvalet mi ben mi dicektir emin olun derdi.
