yazarların kurduğu basit hayallerdir. benim hayalim hayal kurmamak. çünkü; kurduğum hayaller beni ümitlendiriyor, beklentilerim artıyor. bu beklentilerimin olmaması ( ki genelde böyle oluyor) beni gerçekten büyük hayal kırıklığına uğratıyor.
Üniversite kazanıp erasmus mu neydi uykudan adını unuttum iyi mi işte ona gitmek. Daha iyi standartlarda bir geleceğe sahip olmak. Şurada 5 sene sonra bende çalışma hayatında olacağım. Düzene lanet okuyanlardan olmak istemiyorum. Çok mu? Ha birde gerçekten sevgiyi hak eden birini bulmak istiyorum çünkü biliyorum ben hak ediyorum.
ergenlerın ve komünistlerin costugu anket olmuş. eşitlik istiyormuş haspam bak sen. kaç kere sosyalist ülke gördü acaba. ayrıca yazarların yüzde doksanınin sözlükten kız kaldırıp sevişmek olduğu hayallerdir.
suçluların cezasını bulmasıdır. idam cezasına karşıyım ancak işkenceye değil. net bir işkence yok kafamda ama mesela en en en en basit haliyle bu kadar acıya "tepkisiz kalamadım" diyerek bir tekme atsak bu acıların sorumlularına ya da bu insanların saçına zarar gelse "tokadı yersin" deyip patlatmak bi' tane ve bir tekme daha sallayıp beline beline s.ktir git lan şimdi desek de acıdan kıvranan bu insanların yüreklerine az da olsa su serpilse... ah ulan! ne basit bir hayal.
