şunu anladım ki ben ufacık şeyleri kafasına takan bir insanmışım, gerçi belli olmuyor, büyük bir şeyi kafaya takmadığım da oluyor ama en saçma şeyler aklımda yer ediyor. hayatımda hiçbir yeri olmayan fotoğraf makinesini arıyorum bir buçuk saate yakındır, evin her tarafını aradım yok. bildiğin moralim çok bozuk şu an, müthiş bir karamsarlık içerisindeyim, o fotoğraf makinesinin olmaması sanki artık hayatımda eksiklikmiş gibi. hayır bulduğumda da vatana millete hayrı olmayacak o makinenin, kendimi şöyle bir çekip bakcam sadece olay bu, ama bulamıyorum, kahroluyorum, internet gibi değil hayat, arıyorsun mücadele ediyorsun bulamıyorsun.
