Aylardır gurbetteydim -ki yıllardır böyle; gurbet yurt oldu artık- bekledim ki tatil gelsin ailemi göreyim km.yi sıfırlayım enerji toplayım. Geldim.
Tüm beklentim burdaydı ve geldim bitti işte. Çok şükür yok bi aksilik. Ama bundan ibaret. Artık buralar benim için hayatın sadece mola yeri. Ankara'yı özlüyorum her ayrılışımda ama geldiğimde de yabancı geliyor, soğuk davranıyor bana. Gurbet dediğim şehirleri özletiyor nisbet yapar gibi. Sığınmak üzere geldiğim kendi şehrimden kaçarcasına ayrılmayı bekliyorum.
24 saate sığdırmak zorunda kaldığım 2 ödev 2 sınav çalışması, akılsızlığım, tembelliğim, uyuşukluğum. kendime dair değiştirebileceğim halde yeterince irade sahibi olamadığım için değiştiremediğim ve bu yüzden beni mutsuz eden her şey. iradesizliğim.
