Şu saat oldu hala işte yaşanan bir aksiliği çözmeye çalışıyorum ve çaresizim. Hadi bir aksilik oldu iyilik yapalım derken nasıl olay bu kadar kaosa sürüklendi, nasıl zincirleme trajikomik bir hal aldı anlamıyorum. Ondan sinirden gülerken kuponu çaresizliğe basıyorum.
Ülkemin içinde olduğu durum. Yeni türkiye coşkusunu kaybettim eski türkiyeyi, siyah beyaz tek kanal günlerini, süleyman demirel, bülent ecevit, erbakan, türkeş’i özledim. Hoşgörüyü komşuluğu, dayanışmayı , gırgır dergisini özledim. Bu günkü kutuplaşma, gerginlik, yağma, kıtlık, komşu devletlerle sorunlar beni mutsuz ediyor.
Çok uykum var ve bitirmem gereken önemli Kitaplar var... mutsuz etmiyor da vicdan azabı duyuyorum erken uyuyunca. (Erken dediğim de bu saatler, 8 gibi ayaktayım zaten)
