Evdeki sayılı günlerim yine. 4 gün sonra gidiyorum. Özellikle kardeşimi çok özleyeceğim. Yıllardır olduğu gibi yine doyasıya ilgilenemedim. Mecbur kaldığımı bilmesine rağmen içten içe üzülüyor. Sabah uyanur uyanmaz odama geliyor bakmaya; gitmiş miyim diye.. Bu da beni kahrediyor.
kendimden büyük bir kıza yazmam akşamın bir saati aradığımda o kadar tatlı muhabbeti olmasına rağmen mesajlardan umduğunu bulamamam ve beni sevmediğini kabullenememem.
5 haftalık tatilin son demlerini sıkılarak geçiriyor olmak. öyle bi sıkılma ki gerekli gereksiz bütün işsizlikler yapıldığı halde en ufak bir azalma bile olmamakta.
