Herhangi birinin bana dert anlatmaması ve derdim olmaması.
Hayatım o kadar rahat geçiyor ki sıkılıyorum anasını satayım.
Derdii olan, bi şeyler anlatmazsa patlıcak ama dinleyeni olmayan yazsın okuruz...
Özlem var başta. Sonra sağlık sorunları beni korkutuyor bazen. Sonra burda yazılan bazı seyleri okuyorum ben insanlar adına utanmaktan bıktım onlar yazmaktan bıkmadı. Burası bana hayal edemeyeceğim kadar saçma şeyler düsünen insanlar görmeyi de sağladı ne kadar doğru dürüst insanlar varmış da dedirtti. Ama ilkinin çoğunlukta olması üzücü.
ülkenin durumu, her gün bir hiç uğruna, birileri bir yerden rant sağlayacak diye ölüp giden insanlar, en çok çocukların ölmesi elbette, tüm bunları görüp 1 saat içinde normale dönecek kadar yozlaşmış olduğunu fark etmek, çocukluktaki dürüst halini özlemek ama asla o hale dönememek vs. vs.
