Disaridan bencil gibi gorunmek. Ben senin icin sunu bunu yaptim benden baskasi bunlari senin icin yapmaz denmesi.. yalanin sevgiyi bastirmayacagina inanilmasi ve bir suru sey.
Ne sosyal medya hesaplarimin sifresini degistirdim, ne de senden "tamamen" vazgectim. Her seyin zamani vardir dedim, elbet yine birbrimizi buluruz ilerde her sey daha farkli olur dedim. Uzak mesafe iliskisi ne birbirimizi gorebiliyoruz, ne ben mantikli dusunebiliyoru dedim. 2 3 yil sonra her sey daha farkli olur,daha rahat oluruz birbirimizi yipratmamis oluruz dedim. Sevgime inanmiyormius, bir insan bu kadar yalandan kin tutmazmis, sevdigi insana kusmazmis bilmem ne.. ulan seven insan sevdigi her yerden engelleyip ustune bir de her seyi siler mi? Iki kere mesaj attim farkli yerden, bir daha da mesaj atmam. Tacize giriyor ya..
Kendini ifade edemeyip, küçük duruma düşmek.sus ya sus bir kere susman gereken yerde sus.kimin umrunda ne düşündüğün ne hissettiğin sanki neyi anlatmaya çalışıyorsun.
sayıları fazla olmasa da çok samimi olduğum, her biri ayrı ayrı birbirinden değerli, bana çok şey katan, her sıkıntımda yanımda olan dostlarım, kardeşlerim varken şu an içinde bulunduğum ruh halini hissedebilecek, bana akıl verebilecek, korkularımdan bahsedebileceğim, yanında ıslak gözlerle çekinmeden konuşabileceğim, beni gerçekten anlayabilecek bir kişinin dahi olmaması. ne annem, ne babam, ne kardeşim ne de bazen hiç kimseye anlatamadığım şeyleri anlatabildiğim dayıma şu an içinde bulunduğum hissiyatı anlatamam. vardı, bunları paylaşabileceğim bana herkesten yakın bir kardeşim de vardı. kaç ay önce olduğunu bile unuttum o da gitti. vay be hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim be.
lavabonun tikanmasi.
sabunun yere dusmesi ve akabinde dusta domalmak zorunda kalmak.
dis fircasini sabah arayip bulamamak.
bi de utunun buharinin her bastigimda calismamasi.
... sanırım beni üzen şey hayatım. Şuan nereye gittiğimi, kim olduğumu bilmiyorum. Kendimi yeniden tanıyorum diyebilirsiniz. Eskiden hep inandığım bir şey vardı ama artık kimsenin günü kurtaracağını sanmıyorum. Kimsenin yanımda olacağını bana yardım edeceğini ya da yardım etmek isteyeceğini. Yalnızlığa alışmaya başladım. En azından bunu benden alamazlar diye kendimi avutuyorum. Çünkü değer verdiğim herşey ve herkes bana uzak. Eskiden sevdiğim güvendiğim birinin yanında istediğim gibi ağlayıp gülebileceğimi düşünüyordum. Durum gerekirse yanımda olacaklarını düşünüyordum. Şimdi sadece canımın yanmasından yoruldum. Bana değer verdiğini beni sevdiğini söyleyen çok insan var ama sadece sözde. En azından görünen bu. Kimsenin beni düşündüğü yok gibi. Çünkü hiçbir icraat ya da görüntü yok. Herkes kendi saçmalığında. Yalnızlığa alışmaya başladım, mutsuzluğu alışmaya başladım. En azından bunu benden alamazlar diye kendimi avutuyorum. Herşey çok güzel olabilecekken insanların kendilerine ve çevrelerine zarar vermeleri.... her neyse.
3 gün sonra lys matematik sınavım var ve ben matematikten nefret ediyorum.. insanların geleceğini zorunlu olarak nefret ettiği şeyle sınayan, güzel mi güzel adaletli eğitim sistemine minnettarım.
kesinlikle yaşlı oldukları halde çalışmak zorunda olan insanlar . Onlar çalıştığı zaman çok insanmışız gibi hissedemiyorum ben.
adaletini görmek isterdim ama yazık mümkün değil gibi...