karanlık olmanın yetmediği bir şüpheler evrenine çekiliyor ruhum. bedenimin isyan ettiğini , sözcüklerinse pes ettiğini duyumsuyorum. burada düşünmek hezeyana , gözyaşı ise acziyetin sağnağına dönüşüyor. o halde susmalıyım . hem öyle bir susmalıyım ki , zihnimin kıvrımlarında dolaşan o sinik imge iflas etsin"
tam kavustuk dedigim anda dahada uzaklasiyorduk birbirimizden, ne kadar yaklasirsam o kadar mesafe artiyordu aramizdaki denizde. Ne bir esinti vardi yelkenimi ufleyecek nede dermanim kalmisti kurekleri cekecek
"yazarlık ağızdan çıkan kelimelerin kıçtan çıkmaya başlamasıdır . böylelikle bünyede kalıp da yol açabileceği tahribatın da önüne geçilir . bilinç altı ise derinden derine sası bir kokuyu sızdırmaktadır . ego da bu bok çukurunda , bir çocuğun çamurda düşüp eğlenmesi gibi zevkle debelenir . bunun adına da 'kendi olmak' diye bir isim takar . oyuna öyle bir dalmıştır ki , kokuyu filan unutmuştur çoktan."
''kendine yapılmasını istemediğin birşeyi başkasına yapma''
''her koyun kendi bacağından asılır''
''bir yalana sarılmak yerine gerçeklerle yüzleşip acı çekmek daha onurludur'' *
