hergün;
'bugün şehadet nasip olur mu acaba'
'şu araba mı patlatır şu adam mı ensemizden sıkar'
diyerek günü kapatıyor türk polisi.
evet onlar da endişe duyuyolar ölmekten. açık hedefler çünkü.
şüpheli bi vatandaş ya da araba gördüğünde "ulan acaba masum bi vatandaşın huzurunu mu kaçırırım ki" diyerek yanaşmaz her vakaya ancak ya gerçekten potansiyel bi bombacı idiyse!? " diye de vicdan azabı yaşar; hergün!
polis bi insandır, ailesi sevenleri sevdikleri vardır. hayır sosyal bi hayatı yoktur pek. onların, kendisi ölürse n'olacaklarını kara kara düşünür. fakat hep en derin duygularında müthiş bir gurur vardır vatan beklediği için kendi hobilerini zevklerini hemşehrisi uğruna terkettiği için.
her çuvalda olduğu gibi onların da arasında çürük elma var doğrudur. ama siz has olanları hatırına görmeyiverin onları lutfen.
lütfen.
müge ve tülay. birbirini tanımayan iki işbirlikçi. el ele verip aşka olan inancımın -çok çok aşırı çok afedersiniz- ırzına geçtiniz. ben daha kimseyi sevemiyorum ciddi ciddi ya! "aha kesin bu da saçma sapan bi sebeple beni yüzüstü bırakır" demekten kendimi alamıyorum. e allah bunu sizden soracaktır.
Neden bedensel engelli insanlar sırf bazı insanların kendini duyarlı göstermeye çalışması ile "koca yürekli adam, güzel insan" ilan edilir? Belki adam pisliğin teki yani nedendir bu prim çabası?
