piknik yapmaya dair hayallerim vardı; aylardan haziran, büyük ağaçların gölgesi altındayım, çapkın güneş ışınları yaprakların arasından suratıma vurmakta, bir dere var sesi kulaklarımı okşayan, uzanıyorum hamağın iplerle örülmüş ağlarında, bir yandan mangaldaki etin kokusu da bu eşsiz güzelliklere hizmet emekte, kuş sesleri var gökyüzünde, mangalın közlenmesini bekleyeceğiz çay demlemek için...
piknik yapmaya dair hayallerim vardı benim. toprağa basmak...
Sadece kukla olduğunun bilincinde olarak yaşamak, aslında bu kadar da acı çekilecek birşey olmadığını gösterir. Yaşanan hiçbir şey gerçek değil ve biz bir gün uyanacağız..
birde ne zamandır aklımda şu var; dünya 3 vardiyalı dönüyor galiba yahu. şöyle ki 1 insan günde ortalama 8 saat uyuyorsa, saat farkları falan varya, demek aynı anda, dünyanın sadece ortalama 1/3 ü uyanık. belki buda böyle planlandı, belki herkes aynı anda uyanık olsa kaos filan olur.
