doğu'nun şifahi geleneğine göre tam tersi olan durumdur.
"kulaktan dolma" , kulak kesilmek , "yerin kulağı vardır" , "eski kulağı kesiklerden" , vs deyimlerinin de çıkış kaynağı hep duyduğumuzu bir şekilde aktarmak şeklinde tecelli etmiş. hurafeler , ve halkın avam diye nitelendirildiği bu yanlış aktarım da işte tastamam budur. haaa sadece zararları üzerinde durmayalım ama .doğaçlama , maniler , nüktedanlık da bu şifahi geleneğin bir uzantısı.
ama işte yazıya dökülmeyen bilgiler tahrip olup , zamanın çöplüğünde tahrife uğrayarak , varlığını ilk halinden de bir hayli farklı mecrada sürdürmekteler.
ee ilkokulda kulaktan kulağa fısıldama oyununda da bu durum ortaya çıkıyordu.
(bkz: söz suya yazılan yazı gibidir)
işyerinde dozaj ayarlandığında iyi bir uygulama iken,gerekli gereksiz her e postanın müdüre karbon kopya yapılması sebebiyle her şey karışır çorba olur...işyerinde herşeyi üst makamlara bildiren gereksiz personel pek sevilmez.zira size güvenmiyordur, size güvenmeyen birisine güvenmek ahmaklık olur...
ilerde dönüp yazdıklarınızı okuduğunuzda,cok tuhaf hissedersiniz.Bunlarimi yaşamisim ben diye şaşirirsınız...Sonra hic bir yazınizi mutluyken yazmadiginizi farkedersiniz..Dibin dibindeyken yazılan yazılar..insan hayatının karanlıgini? neden yaziya aktarirki..Içini dökmek için mi?..Tekrar okuyup hatirlayip aglamak ,aci cekmek icin mi?..Rahatlamak icin mi?.Hiç kimseye güvenemedigi icin mi?.Bilmiyorum...Yazmiyorum artik.. Yazmak bi bakima insanin kendisiyle yüzleşmesiyken ..Kendimle yüzleşmekten korktuğum için mi??Yazmıyorum..onuda bilmiyorum..Yazmamda gibi geliyor bundan sonra..Tek bildigim kendimi daha güçlü hissediyorum bu sıralar...ilacı biraktıktan sonra daha ben gibi bir "ben"var.. Korkularımla zaaflarimla daha güçlü bir "ben"..Kendimi antidepresanlarla uyuşturarak kendime verdigim zararin farkinda olan bir "ben"...Yok yinede yazı yazmam artik..Baskalarinin yazilarini okuyup kendimden parcalar bulmak en iyisi...Dipten yüzeye çıkmaya çalışırken o yazilara ihtiyacim yok..Bu siralar ihtiyacım olan tek sey "kendim" olabilmek..
iş yerlerinde kesinlikle hatırlanması gereken bir cümle,
birisi bir işi yapacağını söyler 6 ay sonra unutur ama mail yolu ile bildirilip bir de şefe ve müdüre CC geçilirse kesin yapılır...
