50 kelimeden oluşan lügati olan insanlardır. konuşurken bu kelimelerin etrafında dolaşırlar. zora düştükleri anda da, kalıp şeklindeki, küfür cümleleri çıkıverir ağzından. bilmez ki, kimse ettiği küfürle o.. çocuğu, şerefsiz ya da bilmem ne olunmaz.
kısmen doğru önermedir. ama bazen karşıdakinin algılama kapasitesinin düşüklüğü ve/veya umursamaz tavrı, uzlaşmaz tutumu da insanı mecbur bırakabilmektedir. bazen de ilk olarak karşı taraftan gelen küfür adamı zıvanadan çıkarabilmektedir.
olabilir yada şu da olabilir, sözlerin kifayetsiz kaldığı yerde küfür bazen çok güzel kifayet eder. neden olmasın?
laftan anlamayana olur amk, daha da olmadı rahatlatıyor insanı amk. bak rahatladım valla.
