Dev, ıslak otobanda 120 km/saat hızla giden farların aydınlığında bir görünüp bir karanlığa gömülen üç Suriyeli çocuk bariyeri güçlükle aştı.
Modern zamanın ölümcül, azgın nehrinin kıyısında, hızına yetişemedikleri yüzlerce insanın arasında yapayalnızdılar. Bir köprü yoktu ve karşıya geçmek istiyorlardı.
10 yaşındaki Macit, 12 yaşındaki Hakim etrafını saran farların arasından kıl payı kurtuldu. Beyaz panelvan bir anda önüne fırlayan karaltıyı gördüğünde çok geçti. Onun çarptığı çocuğun üzerinden iki otomobil geçti. Panelvan durdu, diğerleri kaçtı.
12 yaşındaki Muhammed Cabir Sılaş ölmüş, azgın nehir durmuş, fren lambalarıyla kırmızıya bulanmıştı. Çocuğun torbasındaki kağıt mendiller ortalığa saçılmıştı. Orta refüjdeki iki çocuk, korkudan titriyordu, kaçtılar.
Sol şeritte yatan, kahverengi battaniye ile örtülmüş çocuğun artık herkes farkındaydı. Merakla bakanlar, yanından geçtikten sonra gaza basıyor, dev otobanda hayat normale dönüyordu.
Polisin ulaştığı çocuğun dayısı Heysem Sılaş ifadesinde “Ben inşaatlarda çalışıyorum. Eşim ve üç çocuğum ile Küçükçekmece’de yaşıyoruz. Yeğenimin anne ve babası Halep’te. iki aydır bizde kalıyor. Ona çarpandan şikâyetçiyim” demişti.
Yalan söylüyor, zalimliğini gizliyordu.
3 yıl 9 ay boyunca haberimiz olmadı.
Muhammed bir örgütün para ile alıp sattığı, işkence gören köle bir çocuktu.
