--spoiler--
24 veya 25 Nisan 1512 (7 veya 8 Safer 918)'de padişah olduğu zaman 46 yaşında olan Yavuz Sultan Selim, devlete karşı zararlı bir faaliyette bulunmadıkları takdirde, kardeşlerine dokunmayacağına dair babasına söz vermişti.
--spoiler--
kaynak: Büyük osmanlı tarihi
ne demek yani bu, yavuz tahta çıktığında babası hala hayatta demek. yavuz tahta çıkarken babasının rızasını almış demek.
- abi yeni bi kelime öğrendim
- ne lan o?
- vandal abi!
- ooo tamam hacı. hemen vandallı bi başlık açman lazım yoksa kızlar vermez! ne kadar kültürlü olduğunu görsünler!
ortaokulda ben ateistim diyen çocuğun tüm kızlar tarafından çok cool sanılacam sanrısı! gibi!
şah ismail,anadolu'ya sürekli yolladığı dervişlerle aleviliği yaydığı, yavuz sultan selim'in de bu durumu siyasi açıdan sakıncalı görüp, çaldıran'a kadar alevi kellesi kesip yürüdüğü bilinir; ama bu katliamı, kürt beyi, idris-i bitlisi ile yaptığı pek bilinmez.
tahta çıkarken babasını öldürmemiştir. osmanlı devleti maddi olarak en zengin dönemini onun zamanında yaşamıştır. bunun dışında kutsal emanetleri istanbul'a getirmesi dolayısıyla ülkemiz dindarları tarafından pek sevilir, toz kondurulmaz.
bu gerçeklerin yanında genel olarak sertlik yanlısı bir politika izlediğini ve karakter olarak tam bir barbar olduğunu kabul etmek gerekir.
yavuz sultan selim 8 yılda devletin sahip olduğu toprak ölçüsünü iki katına çıkarmıştır.
şehzade olduğu dönemde bir gemi inşaatında çalışan işçinin üzerine düşen direğin altına girip, kendi hayatını tehlikeye atıp onu kurtaracak kadar merhametli, hocasının atının ayağından sıçrayan çamurlu kıyafetini sandukasının üzerine sarılmasını isteyecek kadar da tevazu sahibi bir insandır.
yani zorunlu tanımımız neymiş: hiçbir tarihi belgeye ve olaya dayandırmadan bir padişahı karalamaktır.
