gazi mustafa kemal atatürk 1936 yılında ankarada rusya büyükelçiliğinin verdiği bir resepsiyonda şu dialogu yaşıyor.
Mustafa Kemal Paşa, Rusya Büyükelçiliğine bir soru soruyor. Cumhuriyet Bayramımız dolayısıyla sizin lideriniz beni niçin kutlamadı?
O zamanın Büyükelçisi Karahan, Cumhurbaşkanları Kalinin kendilerini kutladığını söylüyor.
Atatürkün cevabı müthiş; Sizin Cumhurbaşkanınız, aynı zamanda önderiniz midir?
Cevap, Hayır.
Atatürk soruyor; Önderiniz kim?
Cevap; Stalin.
Atatürk; Öyleyse, o beni kutlayacak. Ben ülkemin hem Cumhurbaşkanı, hem önderiyim. Kalinin değil, bana kutlama mesajını Stalin göndersin diyor.
Büyükelçi Karahan, Atatürkün Stalini doğrudan aramasını isteyerek, bu işe karışmak istemediğini söylüyor. Atatürk de bunun üzerine: Niçin ben ilk adımı atayım dedikten sonra, tarihi cümleler geliyor:
Ben bunu ancak eşit şartlarda yapabilirim. Eğer beni kabul ettiklerini hissediyorsam yapabilirim. Başka türlü işlerine evet diyemem. Sizin biliyorum, güçlü ve mekanize edilmiş büyük ordunuz var ve ondan korkmuyorum, sizlerden korkmuyorum. Benim arkamda 18 milyon halkım var. Benim emretmem yeterlidir. Halkım arkamdan nereye isterse gelir. Ben çok zarar verebilirim, elbette bunu hiçbir zaman yapmam, çünkü benim sözüm, benim dostluğum gibi kutsaldır.
bu sözler staline "çok gizli" ibaresiyle iletiliyor. bunları okuyan stalin "Dostumuz, Atatürkün sözleri ilgiyle, dikkatle okunsun" diyor. Ve bu olaydan sonra hayatı boyunca atatürkle ilgili konuşurken dikkatli davranıyor, türkiye hususunda ise hiç bir şeyi ölene dek açıktan dile getiremiyor.
