Hiç korkum olmadı bundan bugüne kadar ama dün gece rüyama girmiş olay. kapı tekmelenmeye başlanmıştı, annem çok korkmuştu, ben de gittim kapıyı yusuflar eşliğinde açtım ve üstüme bir sürü polis çullandı
sonra ortam değişti falan, sorgu odasındaydım. tepede ışık vardı bildiğin.''stennlord sen misin lan?'' diye bağırdı bir polis. ben anlamıyordum hala ama çok korkuyordum. ''Tanıyor musun diğer yazarları, bir sonraki toplantınız ne zaman?'' diye sormaya devam etti. ben de '' abi ne toplantısı, zirve onlar, öyle kaynaşma-muhabbet-komiklik şakalar''
derken ölümcül tokadı yedim ve uyandım bu kabustan..
içimizdeki gizli polis varolmaya devam ediyor, totaliter bir ruhumuz var galiba...
2007'nin kışı
ocak ayları...
bursa terörle mücadele masasındaki heyecan her seferkinden farklı,
uzun zamandır peşinde oldukları kişi şimdi ellerindeydi işte
dedektif cem sigarasından derin bi' nefes aldı,
ağzında kalan o pis tadıyla...
- onu bana getirin! .mına koyalım...
-peki efendim!
ardından ıslak bursa sokaklarında siren sesleri, telsiz konuşmaları
sabaha kadar susmamıştı.
şehrin banliyölerinde bir ev
yıkık dökük virane!
it bağlasan durmaz o derece
saat 02.10
-aç kapıyı poli...
-dur oğlum öyle dersen açar mı? Buski! saat kontrolü yapacaz
-!?
-al bunu al al götür!
