bir gün ilan ettiğimizde koç'un holdingini prototip komünal yaşam alanı haline getireceğiz, rezidanslar aş evi olacak, otobüsler köprüler bedava olacak bu yolla fordçulara meydan doğacak ve toplumda akrabalık ilişkilerini daha sıkı hale getireceğiz. bu projede bize toplu taşıma aracı sapıkları eşlik edecek.
deniz gezmiş'i anıtkabir'E gömeceğiz hüseyin inan'ı da ismet inönü'nün yattığı yere. tabi hüseyin kim ki? *
az zamanda büyük işler başaracağız, demir ağlarla öreceğiz yurdun her yanını, 10 yılda 15 milyon proloter yaratacağız her yaştan.
3 çocuktan fazla yapanın uçkuruna devlet zoru ile mühür vuracağız, mum yakmasın diyede organik maddeler kullanacağız.
milletvekilliği maaşlı değil, üzerine para verilen bir iş haline getirilecek. şehirdeki asayişe hewaller, yurt dışı savunmasına da kızıl ordu bakacak.
artık tekel bayilerinde efes değil troçki satılacak, satmayan sikilecek.
sosyalizm gelince çok daha mutlu olacağız, bir koyup üç alacağız oğlum.
bir gün mutlaka kurulacak olan sistemdir.
komşusu açken hardal yiyeni, milletin 500T'lerde imanı gevrilirken ferrariye bineni ibret olsun diye taksim'de soyup götüne pandik atacağız, yaşasın sosyalizm! yaşasın proleterya faşizmi!
her zaman popülist ve özgürlükçü takılan lakin uygulandığı yerlerde pek öyle davranmayan iktisadî sistem.
cemil meriç'in tabiriyle ''içtimaî dilencilik''. kapitalizm herkesi sisteme köle yaparken; sosyalizm de herkesi devlete hem köle hem de dilenci yapar. kimsenin bir şeyi yoktur. tek çare sistemi sevmektir. sevmeme seçeneği yoktur.
önemli not: birçok sosyalizme gönül vermiş nefer daha ilk kelimesinden bu entry'i mahkum edecektir fakat günümüzde 'sosyal demokrat' veya 'sosyal liberalizm' çizgisine yerleşen solu, klasik anlamda komünizme giden yolun bir durağı sayılan sosyalizmden ayrı tutuyorum; o solla bu sol farklıdır.
alman sosyal demokratları bu konuda örnek teşkil eder.
bizde mi... bizde sol ulusalcı diye bir şey uydurmuş altına da milliyetçiliği gizlemiştir. bizde sol namına olan tek şey atatürk'ü kendine siper yapmaktır.
Benimde benimsediğim görüştür efendim. Aslında her zaman kardeşlik isteyen, ama annesini doğrayan insanlardan oluşmuş bir dünyada sosyalizmin çoğunluğa hitap etmesinin zor olduğunu düşünsemde, benimsediğim ve savunduğum görüştür..
milliyet kavramını dışladığı için her zaman ütopya olarak kalacaktır. çünkü insan oğlu devletsiz milliyetsiz yaşamaya elverişli değildir. neden? çünkü insan düşünebilen bir varlıktır. hayvanların bile ırkı var ise (sibirya kurdu, iran kedisi) düşünebilen isnanoğlunun hayli hayli vardır. eğer sen devlet, millet, ulus kavramlarını siktir edersen bu sadece ütopyada kalır, geriye sadece sovyetler birliği gibi başarısız örnekler kalır.
esas olarak ekonomik bir sistemdir. komünizm ve anarşizmden ayrıdır. bir bilim dalıdır. üretim araç gereçlerinin halkın elinde olması esas amaçtır. ekonomi biliminin temel noktaları olan ne kadar üretilecek, kim için üretilecek, kim tarafından üretilecek sorularının hepsinin halk yönlü cevaplanmasına dayanır. günümüzde devletler tarafından kullanılan karma ekonomi devlet için daha kullanışlı gelmiş ve sosyalizm genel olarak bırakılmıştır. sosyalizme inanan veya onu istemeyen insanların orada burada satılan siyasi romanlar, hikayeler yerine iktisat kitapları okuyup bilgilenmesi gerekir.
Sosyalizm dünya üzerinde sadece stalin döneminde tam olaran yapılabilmişti ve bu deneyim cidden çok güzel sonuçlar vermiştir.
Rusya halkı hala sovyetler'in stalin döneminden kalan getirilerden yararlanmaktadır ve stalin döneminde refah seviyesi cidden dünya üzerindeki diğer devletlere göre çok yüksektir.
Bu yüzdendir ki rusya'da yapılan en kapsamlı son ankette en çok sevilen lider stalin çıkmıştır.
Stalin sovyetler yönetimine geçtiğinde yarı kapitalist ve büyük sıkıntılar çeken bir ülke devralmıştı ve ölürken gerisinde halkı refah içinde yaşayan bir dünya gücü bırakmıştır.
Eğer stalin'in defnine milyonlarca insan geldiyse ve hala en çok sevilen liderse bunun sebebi stalin'in başarılarıdır.
Iktisatçıyım ve şu an dünya üzerindeki en düzgün insana en uygun sistem sosyalizmdir. Isteyenle bunu her alanda tartışabilirim.
üretim araçlarının sermaye tarafından değil, devlet tarafından kontrol edildiği iktisadi sistem. marxa göre sosyalizm, komünizmden önceki son aşamadır ve sosyalizmden sonra devlet kendi kendine sönümleneceği için artık paranın, devletin ve sınıfların olmadığı komünal düzene geçilecektir. sosyalizm devletin olduğu bir sistemken komünizm ütopik, devletsiz bir sistemdir.
savunanların bile sorduğumda açıklayamadığı ,yüzde doksanını baba ideolojisi olduğu için benimseyenlerin oluşturduğu ,5 milyar insanın gerizekalı; kendilerini akıllı olarak görenlerin inandığı güya komünizmin bir tık daha yumuşatılmış haliymiş.-eksi alabilirim ama burdan tüm sosyalist, komünist, marksistlerin .mına koyuyorum-
yaşadığımız vahşi düzeni elbet bir gün degistirecek olan yeni bir yaşam biçimi. para değil, insan odaklı; savaş değil, barış odaklı; gericilik değil, ilericilik ve özgürlük odaklı; dinin suistimal edildiği değil, herkesin kalbinden gectigine inandığı, kimsenin hastane kapılarında parası olmadığı için ölmediği bir yaşam için tek yol sosyalizmdir ve elbet bir gün bunu herkes anlayacak.
hümanist beyinlerce tasarlanıp idealist bir beyin tarafından hayata geçirilerek insanlığın hizmetine sunulmuş, ancak, egosu ve nefsine yenik düşen kişiler elinde hoyratça kullanılıp tarumar edilmiş güzel mekanizma.
sosyalizm,
yani şu demek ki, dayı kızı,
sosyalizm,
senin anlayacağın yani,
el kapısının yokluğu değil de
imkansızlığı.
ekmeğimizde tuz,
kitabımızda söz,
ocağımızda ateş oluşu hürriyetin,
yahut, başkası yel de,
sen yaprakmışsın gibi titrememek,
bunun tersi yahut...
sosyalizm,
devirmek dağları elbirliğiyle,
ama elimizin öz biçimi,
öz sıcaklığını yitirmeden.
yahut, mesela,
sevgilimizin bizden ne şan, ne para,
vefadan başka bişey beklemeyişi...
sosyalizm,
yani yurttaş ödevi sayılması bahtiyarlığın,
yahut, mesela,
-bu seni ilgilendirmez henüz-
esefsiz,
güvenle,
emniyetle,
gölgeli bir bahçeye girer gibi
girebilmek usulcacık ihtiyarlığa,
ve hepsinden önemlisi,
çocukların ama bütün çocukların,
kırmızı elmalar gibi gülüşü...
...
(bkz: nazım hikmet)
prolaterya diktatörlüğü ile komünizm arasındaki evre. tarım ve sanayi araçları devlet elindedir ve özel mülkiyete tabii olamazlar. sscb'nin durumunu iyi analiz eden her birey, bu sistemin güzelliğini anlayacaktır. ancak çin komünizmini göz önünde bulundurursanız en kötü yönetim biçimi olacaktır. mao ve onun yolundan gidenlerin sosyalizm ya da komünizm ile alakası yoktur kanımca.
komünizm aşamasına bir türlü geçilememiş ya da geçilmemiştir. bu da yine insan kaynaklıdır. ülkeyi yöneten siyasilerin heva ve hevesleri koskoca bir sistemi yerle yeksan etmiştir. bilge insanlara göre bir yönetim biçimidir. ve eminim ki şu anki ülke sistemimizden on kata kadar daha güçlüdür. ayrıca dipnot olarak belirtmek gerekirse, alman sosyalizmiyle karıştırılmamalıdır. çünkü orada sosyal kelimesi toptancılık, bütün toplum anlamındadır.
üretim araçlarının kamulaştırılmasına ve bir azınlık yerine tüm ülkenin yararına üretim yapılmasını benimseyen düzendir. kapitalist düzenin aksine üretim araçlarının özelleştirilmesine karşı duran sistemdir. temelinde para yerine insanlar vardır. sistemde sağlıklı ve çalışabilecek durumda olan her birey çalışmak zorundadır. herkese barınma, iş, sağlık, eğitim hakları eşit düzeyde sağlanır. sosyalist düzende çalışmayıp bir başkasının sırtından geçinmek orospuluk yapmak kadar ayıp bir davranıştır. kapitalizmin alternatifi ve olmak zorunda olan düzendir. işçi sınıfı önderliğinde yapılacak bir devrimle gelecek olan bu sistem ülkemde görmek istediğim sistemdir.
adaletsizliktir. adam çalışsın zekasını konuştursun emek versin yeteneğini göstersin farkını herkese ispatlasın sonra kazandığı tonla parayı sabah 9 akşam 5 çalışan devlet memurlarıyla aynı zihniyeti taşıyan hiç bir uzmanlığı olmayan insanlarla paylaşsın. yok la daha neler. *
