başarısızlığa uğrayıp uğrayamayacağını tarihin belirleyeceği iki fikriyattır. tarih bugüne kadar belirleyemedi mi? şeklinde bişey sorulacaktır; şuana kadar o belirledi ve hep o belirleyecektir ama geleceği kimse garanti edemez. her zaman gelecek çin bin çeşit spekülasyon üretilir ama bir tanesi olur.
sosyalizm merkeziyetçi devlet inşa etmez, daha doğrusu sosyalizmde amaç bu değildir. sovyetlerin uyguladıkları budur; ama merkeziyetçi devlet olmuştur. çünkü onlar işleyişlerini ekonomi doğrultusunda gerçekleştirmediler. kararler doğrultusunda gerçekleştirdiler, sonucunda da çöktüler. çünkü istesen de istemesen de ekonomi yönlendirdi seni[ne kadar dikkate almasan da] sen devletin aşamalı olarak sönüp gitmesini istiyorsun sosyalizmi alt aşama komünzmi üst aşama kabul ediyorsan nasıl devlet yok olup gidecek; araya bi çizgi falan mı giriyor? sonrasında o çizgi düştüğü zaman komünizme mi geçiyorsun? sonra asıl amaç devletin sosyalizm'den itibaren sönüp gitmeye başlaması değil midir? öz anlamını yitirmesi değil midir? merkeziyetçilik ile bu söylenenler arasında kaba bir karşıtlık var.
siz sosyalizm ile komünizmi farklı aşama olarak görürseniz, proleterya diktatörlüğü ne anlama gelir o zaman? neden bu cümle vardır? sınıfları özellikle ekonomik anlamda yok etmenin anlamı değil midir bu? neden ben sınıfları ve iş bölümünü yok edip, meta ihracını engellemeye çalışıyorum? bunların nedenleri üzerinde düşünmemişseniz, sosyalizm ve komünizm hakkında atıp tutmanız pek doğru değildir. uygulanmaya çalışılan koşul ve yönetici kurbanı sistemlerin hiç birisi sosyalizm değildir.
sosyalizm vs komünizm diye bişey yoktur; sosyalizm ve akabinde komünizm diye bişey vardır. önce teorisini bir bakın iyi bir şekilde kavrayın sonra uygulamadaki hataları görün.
edit; burada amaç kimseye ders vermek ya da bişeyi çok bildiğimi iddia etmek falan değil. yanlış bilgiler, yanlış yorumlar demektir. yoksa stalin'in ve sbkp'nin yaptıklarını savunmuyorum. eğriye doğru birçok şeyin doğru bilinip doğru tartışılmasını istiyorum.
sosyalizm ve ya toplumculuk, iktidar ve üretim araçlarının halk tarafından kontrol edildiği bir toplum fikrine dayanan bir düşünce sistemidir. komünizm sınıfsız bir toplum yaratmak adına sosyal organizasyon üzerine kurulmuş kurumsal bir sistem, üretim araçlarının ortak mülkiyetine dayalı politik bir harekettir.
bu iki ideoloji birbiriyle karıştırılmamalıdır. sosyalizm bir eve açılan kapıdır. komünizm açılan kapıdan içeri girdikten sonra karşılaşılan odalardır. sosyalizm yerini komünizme bırakır ve anarşizm olarak devam eder.
kesinikle insanlar için uygulanması en mantıklı yönetim şekilleri olmayan ideolojilerdir. tamamen insan doğasına aykırıdır. ha ama her zaman dediğim gibi, ancak genetik bir devrimle mümkün olabilir.(keşke de olsa. silahlanma, sömürü, sınırlar ve ayrımcılık olmasa... ama doğa ana böyle istemiyor) velhasıl, güzel hayallerdir. ammavelakin, insanı realizmden alıp uzaklara fırlatabilir aşırı ve ütopyacı bir yaklaşım.
sosyalizm ile komünizm arasındaki farklar, sosyalizm ile kapitalizm arasındaki farklar kadar büyüktür. sosyalizmde sınıfsallık ve sınıfsal farklılıklar ile kafa-kol emeği arasındaki çelişki devam eder, devlet hala vardır ve merkezidir. fakat bir süre çelişkisi artar, devlet toplumsallaşarak(üretim sürecinden tutun, yönetim sürecine kadar tüm kararın yerel komiteler tarafından alınması) baskı niteliğini kaybeder. devlet sönümlenir ve yok olur. üretimin devamlılığını ve ilermesi için bu farklar tetiklenir. işte o noktada sosyalizmden komünizme geçilir. bu ancak parça parça kurulacak, evrimsel bir gelişmedir.
peki evrimsel gelişme, zorunluluk mudur? eğer insanlık ilerlemek için devam etmek istiyorsa ve kendinin devamlılığını istiyorsa bu zorunluluk gerçekleşir fakat eğer bunu istemiyorsa şimdiki gibi savaşlar ve ölümlerle, sömürüyle kendini yaşatamaz ve yok olur.
diğer yandan insan doğası tüm tahrifatlara rağmen var olan maddi koşullara göre şekillenir. binlerce yıllık insanlık tarihinde, henüz daha uyguarlığın şafağında olan bizler insan doğasının maddi koşullarını görmemezlikten gelebilir mi? tüm bu yaşanılanlara karşın insanlara hala bencillikten nefret etmekte ve toplumsal dayanışmayı kutsamaktadır. o halde hangi sistem insanlığın maddi koşullarına daha çok bağlıdır? hangisi ütopyada ısrar hangisi realizmdir? bunu görmek gerekiyor işte.
Kapitalizm ve emperyalizme düşman iki ideoloji haklı oldukları konular olsada maalesef her seyi şiddetle halledebileceğini zanneden ve bu yüzden girdikleri her ülkede özellikle türkiye gibi bir ülkede halkı büyük kısmı bu ideolojiye muhalif olmuştur.
