hayata 1-0 yenik başlama durumudur. anlıyorum, elinizde değil, ancak sosyal insan taklidi yapabilirsiniz, ben öyle yaptım, şimdi ise hacıyla camiye, şarapçıyla meyhaneye gidiyorum.
ha çok sosyal olmanın ne faydası var? vallahi hiç yok, bir de etrafta ''insan sarrafı'' kafasında gezen kendini beğenmiş idiotlar var, onları siklemediğiniz zaman tamamdır. insanlardan istiğna etmeyin, gerekirse kalplerini kırın, bakın görün nasıl da el üstünde tutulacaksınız, ayrıca toplumda itibar kazanma, çabuk sosyalleşme çabasında olmayın. her insan biraz asosyaldir.
kendin gibi davran da, hep yalnız kal gerekirse; ama hep kendin ol. mühim olan bu.
insanlarla iletişime geçmekte zorlanma,sosyal ortamlara girmekten çekinme ve bu tür ortamlarda yüz kızarması terleme gibi belirtileri olan psikolojik rahatsızlık.Sosyalfobi.net adlı bir yardımlaşma forumu bu rahatsızlığa yaşayanlar için kurulmuştur.
Sosyolojik fobilerdir. Eğer insanlara karşı beslenen bir nefretden dolayı sosyal ortamlara girilmiyorsa bu bir fobi değil tercihtir. Eğer sosyal ortamlara girmekten bir utanç duyuluyorsa çocukluğuna inilmesi gerekir, kötü bir fobidir.
"oh artık düzeldim" deyip, ilaçları bırakınca kendini yenileyen hastalıktır. siz siz olun; ilaçları doktora danışmadan bırakmayın. yoksa çük gibi kalırsınız ortada.
cok kotu bir hastaliktir. disarda rahatca kendin olamaz insan. bende de oldugunu dusundugum durum, yalniz kafama takilan bir sey var bu konuda psikolog yardimi mi yoksa psikiyatr yardimini mi almaliyim? bu konuda beni aydinlatabilecek arkadaslara selam cakarim.
Sosyal ortamlarda (özellikle tanımadığı kişiler, başkalarının yanında, kalabalıkta ) bir eylem gerçekleştireceği ( konuşma, yemek yeme, telefon etme gibi) zamanlarda olumsuz değerlendirileceğinden, aşağılanacağından, küçük duruma düşeceğinden aşırı kaygı duyma ve korkma ile belirlidir. Korkulan sosyal ortamda kaldığında her zaman anksiyete belirtileri çıkar, panik atağa varabilir. Kişi bunun aşırı ya da anlamsız olduğunu bilir. Ancak böyle durumlardan kaçınır, bu da toplumsal ve mesleki işlevselliğini bozar.
Başlama yaşı ergenlik dönemidir. 6 aylık yaygınlığı %2-3 dolayındadır. Kadınlarda erkeklere oranla daha fazladır.
Sosyal fobinin çekirdeğinde başkaları üzerinde olumlu bir izlenim yaratma isteği ve bunu yapabileceği konusunda güvensizlik vardır
benim açımdan utanç verici bir hastalık. ne yazık ki bu illet yüzünden hayattan soyutlanabiliyor insan. işte bu yüzden en başta kendim olmak üzere ailemden,komşularımdan ve akrabalarımdan nefret ediyorum amk insan görmeye tahammül edemiyorum lanet olsun.
kurtulmanın yolu herşeyi akışına bırakacan hiç birşeyi düşünmeden davranacan senelerce şuna şöle davrandım acaba benim hakkımda ne düşünmüşür yanlış anlamışmıdır die anladımki kimseye aşırı değer vermeden yaşayacaksın sonuçta onlarda senin benim gibi tuvalete giden insanlardır.
sanirim bu bende var. son zamanlarda ise iyice farkettim. kalabaliga ciktigimda sanki butun insanlar ustume geliyor, bana bakiyorlar, beni inceliyorlarmis gibi geliyor. her saniye insanlarin gozleri sanki benim uzerimde. cafelerde oturdugumda bana bakiyorlar ve benim hakkimda gulusuyorlarmis gibi geliyor. bunu nasil duzeltebilecegimi bilmiyorum antidepresanlar, psikologlar ne kadar ise yarar bilmiyorum.
kilo vermek gibi işin kendinde bittiği le hastalık.
özgüven ile birbirine endekslenmiştir bunlar. bazılarını görürsünüz şaşırırsınız cesaretlerinden dolayı, sen kimsin ki dersiniz söversiniz sayarsınız ama yine haksızsınızdır. birbirine özenen, markaları ölçütünde değeri artan toplumdan kendilerini soyutlamış, saf ama bir o kadar da zeki insanlardır bu rahatsızlığa sahip olanlar.
malın biri yapıyor siz yapamıyorsunuz lan, kendinize gelin olm. yaşlandıktan sonra çok pişman olacaksınız. yardım destek isteyen varsa ulaşabilir olumlama taktikleri falan ayarlarız bruderim.
