neden büyüdüm ben baba, neden?
neden sevinemiyorum bir gofrete artık.
ya da kapıdan girip gülümseyişin neden titretmiyor içimi.
boynuna sarılıp babacımmm diyemiyorum baba neden?
büyüdüğüm için mi?
insan büyüdükçe mutlulukları azalır mı baba?
"oğlum" deyişin eskisi gibi gelmiyor kulaklarıma.
ve o sana has kokun yok artık.
o koku için sana sarılır, ayrılmazdım.
nefes alıp verişin cesaret verirdi bana.
aslan parçası deyip gevrek gevrek gülerdinya,
işte o artık yok baba.
peki neden?
büyüdüğüm için mi?
sanki sen eskiden bir hayaldin ve artık bittin.
ya da ben mi artık çocuk değilim?
sonsuza kadar çocuk kalsam,
ve sen de aynı sevecen babam.
istersen gofret getirme,
sürpriz de yapma çeşit çeşit şekerlemelerle,
hiç güreşmesek de olur,
ama sen öyle kal baba.
ve ben de sonsuza kadar senin "çocuğun".
