mevsimlerin en güzeli. evet belki bir kış değil ancak sıcağı pek sevmeyen ve kaban, mont, bot tarzı kıyafet türevlerini sevmeyen bünyeler için ideal mevsim. spor ayakkabılarınızı giyerseniz, olmadı hafif bir hırka alırsınız üzerinize ve kimsr dik dik bakmaz. belki yağmur yağar, hafif soğuk bir rüzgar eser ve artık kış gelir.
vivaldi'nin dört mevsim konçertosunun bir bölümüdür.* paltosunun, montunun yakasını kaldırıp hızla yağan ince yağmura karışmayı sevenlerin mevsimidir ayrıca. ayrılıkların mevsimi.
Sonunda gelmiştir ağzını yediğimin mevsimi. Yazın sıcak, yapışkan, laubali nefesini ensemizden çekip serin havasıyla rahatlattı bizi. Hem zaten En güzel şarkılar sonbaharda dinlenir, en güzel şiirler sonbaharda okunur, biraz güzel aşklar sonbaharda yaşanır.** Beş ay sürse niye bitmedi bu mevsim demem. Sabaha kadar seni anlatabilirim. Canımsın sonbahar.
Mevsimler arasında her insana en sanatsal görünen mevsimdir. insanlarda fotoğraf çekme, düşünme, duygulanma, aşık olma, kitap okuma ve hüzünlenme isteği uyandırır.
geldiğini iyiden iyiye hissettiren güzel mevsim.
nedense hep boyle kasvetlı sonbahar akşamlarında gidelim buralardan eşliğinde araba kullanmak istemişimdir. bir gün gerçekleştireceğim insallah.
küresel iklim değişikliğinden olsa gerek son birkaç yıldır pek yaşayamadığımız mevsimdir. yazdan sonra doğrudan kışa geçiyoruz, öyle soğuklar geliyor yani.
oysa ne güzel olurdu eskisi gibi olsa, yaşayabilsek bu hüzün mevsimini ve çekebilsek aşk acılarımızı içimize doya doya.
düştü elleri içimdeki boşluğa,
su titredi, yaprak oynadı dalında.
kesti elimi yüzündeki kirpiği,
kalbimde bir çiçek açtı.. yine...
bir rüya olmalı gördüğüm,
gördüğüm bir rüya olmalı,
belki de belki de hiç uyandırmamalı...
sonbahar sonbahar olmalı,
sebebi sebebi sonbahar,
sonbahar sonbahar..
korkmuyorum hiç !
başla hadi!
sar karanlığına beni,
al en derinine hadi!
sar bikere sar bikere!
başla hadi!
vur yalnızlığınla beni,
yerden yere yerden yere hadi!
vur bikere vur bikere!
başla! yıka yağmurlarında beni,
ıslat yine ıslat yine hadi ağlat!
kaybet kaldırımlarında beni,
yürüt yine üşüt yine hadi!
hüzün mevsimi olarak düşünmüşümdür hep. yazla kış arasında hüzünlü bir köprü. güzel yaşanmış bir şeyleri geride bırakmanın ince sızısı.
aydınlığa veda edip karanlık günleri bekleyiş.
