geri donuldugunde hicbirseyin mutlu gunlerdeki gibi olmayacaginin korkusunu yasayan insanin belkide bosalmamasi icin icine atmaya calistigi yaslara hakim olmaya calisirken gecirdigi saniyelerdir. o gozlerden bosalmayan her damla insanin yureginde birer iz birakir.
son bakışma sonrası ayrılıp giderken, onu bir kez daha görebilme isteği ile arkana dönüp bakmışsan, onu son görüşünün arkası dönük, omuzları düşük, üzgün ve yavaş adımlarla giderken olacağını sanarken, koşar adımlarla ve coşkulu biçimde uzaklaşan birisini görürsen; hiç bir anlamı kalmayan son bakıştır.*
