yaklaşık 10 yıldır solcu sayarım kendimi. bu ayrımlara ben de pek hakim değilim. 1960'lar sonunda tip içinde bölünmeler vardı. mehmet ali aybar ve behice boran arasında bir 68 prag meselesi sorunu. behice boran sovyetçiydi. mehmet ali aybar güleryüzlü sosyalizmi savunuyordu. o yıllarda üniversitelerde de sol çok güçlenmişti. partinin sosyalist devrimcilerine karşı mihri belli, deniz gezmiş gibiler milli demokratik devrim taraftarı oldu. mdd gittikçe daha kemalist bir hal aldı. zaten doğan avcıoğlu, yön/devrim ile kemalizmin eş anlamlısı haline geldi ve solculuktan uzaklaştılar. bir de fkf bölünmüş, dev genç husule gelmişti. dev genç çevrelerinde maoculuk çok popülerdi çünkü sovyetler kültürel emperyalizmle suçlanıyordu. dev genç de sonradan doğu perinçek ve mahir çayan arasında bölündü. perinçek grubu proleter devrimci aydınlık idi. bu grupta çok ilginç kişiler vardır. gün zileli, halil berktay, cengiz çandar, ethem sancak kimler kimler. mahir çayanlar partileşti. thko geleneğinden gelenler kurtuluşçular ortaya çıktı. perinçek grubundan da ibrahim kaypakkaya ayrıldı. hocacılar vardı. hikmet kıvılcımlı daha islami tonları olan bir teorik yaklaşıma sahipti. stalinistler çok marjinaldir. dip galiba troçkist bir çizgide. falan filan. buralardan günümüze kadar 100'ün üzerinde fraksiyon miras kalmıştır. bir ara bir arkadaşım üşenmeyip sol örgütlerin adını liseteleyip saymıştı. 100'ün üzerinde çıkıyor. birkaç tanesi hariç diğerlerinin birbirinden ne konularda farklı düşündüğünü kendilerinin bile bildiğini sanmıyorum. tabii, bir de 1970'ler sonunda kürtler sol çevrelerde daha çok bulunur oldu. işler iyice çıkılmaz hale geldi. tabii, 1980 sonrasında sivil toplumculuk, feminizm, lgbt falan da giriyor işin içine. işin içinden çıkabilirsen çık. ben postkolonyalist kuramlarla meşgulum. isteyen isetdiği kadar eleştirsin. emperyalizmin hala devam etmekte olduğuna inanıyorum. iflah olmaz bir batı düşmanıyım.
