çok bilmiş bir fanboy'un çığlıkları. yav he arkadaşım he.
mısır'da ölen bir esma vardı hani. birileri ağlamıştı baya. sömürü dediğin işte budur. bak ne esma kaldı ne rabia. kim hatırlıyor. ama ali ismail korkmaz hiçbir vakit akıllardan çıkmayacaktır.
mısır'da, suriye'de ve bir sürü ülkede ölenler üzerinden her fırsatta prim yapan samimiyetsiz yavş"ak"lara dert olandır.
her an mağdur ayağına yatıp, her fırsatta göz yaşlarıyla duygu sömürüsü yapıp milleti eleştirince sadece daha yavş"ak" gözüküyorsunuz başka bir şey değil.
koyun söylemi. gencecik kardeşimizin canına kıydıktan sonra olayı örtmeye çalışan siz ve sizin gibilerdi.
(bkz: ali ismail korkmaz)
sadece protesto ettiği için yani demokratik hakkını kullandığı için birçok insanı katlettiniz ve hala battığınız çukurdan çıkmaya çalışırken daha da batıyorsunuz. ak zihniyetlilerin yapması gereken tek şey vardır: özür dilemek!
daha düne kadar suriyeli esma öldü, mısırlı fadime öldü diye ağlayan parti lideri* duygu sömürüsü yapmıyordu da haksız yere öldürülen bir gencin ardından ağıtlar yakılması size mi batıyor? şeklinde cevaplanması gereken söylem.
ağlak edebiyatını sevdiklerinden dolayıdır. bakın kendileri yapınca sıkıntı yok. ama bir müslüman ağlarsa vay sömürücü. işte bunların zihniyeti böyle. kendilerine herşeyi mübah görürler ama başkalarına asla. zaten bunlardan başka herkes faşisttir. sebeb sonuç ilişkisini yok sayıp kendilerini birde akılcı zannetmeleri var ki tam bir komedya. zavallılar. aç tavuk ambar misali işte. ağlayın lan ağlayın.
